ไดัฟังครั้งแรก เมื่อคืนใกล้รุ่งถูกใจมากๆ เพราะเป็นข้อเท็จจริง อยากได้หน้งสือเรื่อง "เจ้ากรรมนายเวร มีหรือไม่?" ด้วย

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ขออนุโมทนา ท่านผู้ใช้นามว่า adonna83@gmail.com ด้วยครับ ขอชื่อ และ ที่อยู่ด้วยนะครับ ทางมูลนิธิฯ จะได้ส่งหนังสือไปให้ ครับ หรือจะเลือกดูหนังสือของมูลนิธิฯ เพิ่มเติมได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ ครับ

ขอรับหนังสือได้ที่ มศพ.

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอกราบอนุโมทนา กระผมเองได้ขอหนังสือปรมัตถธรรมพอสังเขป ประมาณ 3 วันได้รับหนังสือ รู้สึกซาบซึ้งใจ น้ำตาไหล เพราะอยากได้หนังสือปรมัตถธรรมอย่างมาก ขอไปได้เลยครับ การศึกษาพระอภิธรรมมัตถสังคห ซึ่งรจนาโดยพระอนุรุธาจารณ์ จะไห้เข้าใจนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ หากขาดกัลยาณมิตร แต่ถ้าศึกษาปรมัตถธรรมพอสังเขป ของ มสพ. ซึ่งรจนาโดยท่านอาจารย์สุจินย์ บริหารวนเขตน์ และฟังซีดีประกอบด้วย เป็นเรื่องอรรศจรรย์มากๆ ครับ หูตาสว่างละครับ รู้จักตัวเองมากขึ้นละครับ รู้สึกตัวเหมือนอยู่ในอบายไปครึ่งตัวละครับ รู้แล้วหาทางออกจากอบายโดยเป็นผู้ไม่ประในการเจริญสติปัฏฐาน รู้แล้วสำรวมในศีลเป็นพื้นฐาน แล้วเดินหน้าเจริญกุศลทุกรูปแบบ รู้แล้วหมั่นเพียรขัดเกลากิเลสทุกรูปแบบครับ ศึกษาพระธรรมท่ามกลางพายุกิเลส ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยครับ

1. เพราะเหตุว่าพระธรรมเป็นเรื่องละเอียดลึกซึ้ง

2. กัลยาณมิตรมิใช่จะหากันได้ง่ายๆ

3. การสะสมความเข้าถูกต้องมาแล้วในสังสารวัฏฏ์ฏ

4. ความอดทน ความเพียร ในการศึกษาพระธรรม

5.😊😊😊คิดไม่ออกครับ สุดท้ายเม้นนี้ ขอกราบแทบเท้าอนุโมทนาท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตน์ และคณาจารย์ ตลอดถึงทีมงาน มสพ.ผู้ซึ่งกระทำการเผยแพร่พระธรรม ท่านหลายที่กล่าวมาแล้วนี้เป็นกัลยาณมิตร (แท้) ในยุคกึ่งพุทธศาสนา

ขอกราบอนุโมทนาขอรับ

จริงครับ เห็นด้วยอย่างยิ่ง ตามที่เขียน บุญแล้วที่ได้มาพบเจอธรรม ผมเคยฟังวิทยุในรถยนต์ มีผู้ชายพูดในรายการเกี่ยวกับธรรมมะ แล้วผมได้มีโอกาสไปร้านหนังสือธรรมที่แถวๆ วัดบวรฯ บางลำพู ไปเดินดูเทป (เมื่อสิบกว่าปีแล้ว) ที่มีจำหน่ายในร้าน เห็นคนชื่อ สุจินต์ ฯ เลยซื้อมา คิดว่าเป็นคนเดียวกับที่พูด

ในรถยนต์ที่ผมฟัง พอมาเปิด อ้าว..เป็นผู้หญิง แล้วผมก็ฟังไม่รู้เรื่องเลย พูดเรื่องที่ไม่เคยได้ยิน แต่ไม่รู้เป็นไร ก็ทนฟังไปได้เรื่อย และประจวบเหมาะกับป่วยเป็นโรค ขั้วไฟฟ้าหัวใจลัดวงจร (โรคpannic) ใจเต้นเร็วไม่สงบ ต้องหาทางสวดมนต์ฟังธรรมเข้าไว้ ก็ฟังๆ ไปเกิดสงสัย ฟังไปจนท้ายเทป มีที่อยู่ก็เลยติดตามไปที่มูลนิธิฯ จำได้ว่าวันนั้นโบนัสออก (ธ.กรุงไทย) ซักปี 2545 มีเงินติดตัวห้าหกพันบาท พอไปถึงมูลนิธิฯ ก็ซื้อเทปและซีดีไปหลายพันบาทเลย

สมันนั้น เทปจิตปรมัตถ์มี 52 ตลับนะครับ ฟังกันหูแฉะเลย ผมคิดว่าเสียเงินหลายพันบาท แล้วคิดได้ ไม่ไปทำชั่วอะไรอีก ก็คุ้มนะ ก็ซื้อไปฟังอยู่นานเลยระหว่างที่ฟัง ก็ไม่รู้เรื่องหรอกครับ แต่ผมก็คิดว่าฟังธรรมมะ ก็ดีกว่าฟังเพลง เพราะจะทำให้โรคผมหาายได้ ก็เข้าใจบ้างทีละนิดหน่อย พอฟังไปนานๆ ซ้ำๆ ก็เริ่มจับประเด็นได้ทีละน้อยครับ เป็นโรคอยู่สี่ห้าปี เป็นๆ หายๆ สุดท้ายที่มาหายขาด ก็เพราะเข้าใจพระธรรม ตอนนี้สิบกว่าปีแล้ว ไม่กลับไปเป็นอีก บุญจริงๆ เลยครับ..

ปีนี้เกษียณแล้ว คิดได้ว่าเริ่มสนใจจริงจังมากขึ้น อ่าน ฟัง ทุกวันเลยครับ ทำมาได้สองสามเดือนเอง รู้สึกว่า เข้าใจมากขึ้น มีผลทำให้ เข้าใจสภาพธรรมที่อาจารย์สุจินต์ได้พร่ำบรรยายให้เราฟังตลอดมา ได้ผลจริง เรื่องแบบนี้เป็นปัจจัตตังนะครับ ต้องรู้ได้เอง

ต้องขอบพระคุณ ท่านอาจารย์ฯ และทีมงานวิทยากรและเจ้าหน้าที่มูลนิธิฯ ทุกท่านครับ และทำให้การใช้ชีวิตประจำวันของผม มีคุณค่า ได้รับประโยชน์ และทำประโยชน์ ได้มากขึ้น จากการเข้าใจพระธรรม เหมือนต้มน้ำในกา ด้วยไฟไม่แรงนัก (ตามความเข้าใจที่มีมากขึ้นทีละน้อยๆ) แต่ก็เชื่อว่า วันหนึ่งข้างหน้าไม่รู้นานแค่ไหน น้ำในกา ก็ต้องเดือดสักวันแน่ ครับ

ขออนุโมทนาครับ