หนูมีเรื่องกลุ้มใจ อยากจะปรึกษาว่าควรทำอย่างไรดี

แม่เป็นคนมัธยัสถ์ เก็บออมจากเงินที่หนูให้และเก็บค่าเช่าที่นิดหน่อย แม่ไม่เคยใช้จ่ายซื้อของสำหรับตัวเอง แต่ยอมจ่ายเงินให้พี่ชายที่ไม่ทำงาน กินเหล้าทุกวัน (แต่บอกไม่ติด) ทั้งที่แต่งงานมีลูกเมียแล้ว แถมตอนนี้เมียพี่ชายก็เริ่มติดพนัน ช่วงหลังเงินเริ่มไม่พอใช้ ก็มาขอยืมแม่ แม่ก็ให้ยืมอีก พอหนูเตือนว่าอย่าให้เงินเลยเพราะเขาไม่พยายามหาเงินและแม่กำลังทำให้พี่สะใภ้ติดพนันมากขึ้น แม่ก็โมโห บอกว่าครอบครัวพี่ชายเขาเดือดร้อน จะให้แม่นิ่งดูดายได้อย่างไร พอหนูพูดว่าหนูเสียดายเงินที่หนูให้แม่แทนที่แม่จะใช้ ก็เก็บเอาไปให้คนที่ขี้เกียจ แม่ก็หาว่าหนูงก เพราะแม่รักพี่ชายมาก ดูแลแบบเอาใจมาตั้งแต่เด็ก ทำให้พี่ชายไม่เอาไหน ถึงแม้จะโต ก็ยังต้องเลี้ยงดูพี่ชายแถมเมียกับหลานอีก หนูเองก็มีรายได้ปานกลางก็อยากจะเก็บออมสำหรับตัวเอง ตอนนี้หนูแบ่งให้แม่บางส่วนแล้วเก็บเองบางส่วน หนูก็ยังคงเป็นลูกกตัญญูแต่ความกตัญญูไม่เพียงพอเพราะแม่มีเงินไม่พอให้พี่ชาย หนูรู้ว่าแม่ทุกข์ที่เห็นพี่ชายไม่มีเงิน หนูไม่อยากเห็นแม่ทุกข์ ก็อยากให้เงินแม่มากขึ้น แต่ถ้าหนูให้เงินแม่มากขึ้น หนูเป็นลูกกตัญญูเพิ่มขึ้นแต่เงินออมของหนูก็จะน้อยลง พอหนูมาเริ่มคิดถึงเงินตัวเอง หนูก็จะรู้สึกว่าตัวเองอกตัญญูที่ไม่ให้เงินแม่มากขึ้น พอนึกถึงความผิดของการเป็นคนอกตัญญู ก็อยากจะให้เงินมากขึ้น ความรู้สึกมันตีไปตีมาแบบนี้ตลอด

วิธีที่ดีที่สุดคือ ให้พี่ชายทำงาน ไม่ติดเหล้า พี่สะใภ้ไม่ติดพนัน แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้ พวกเขาไม่ฟัง

หนูกลุ้มใจมากระหว่างความต้องการที่จะเก็บเงินบางส่วนเพื่ออนาคตตัวเองกับความรู้สึกกตัญญูที่อยากจะให้เงินแม่มากขึ้น

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

การตอบแทนพระคุณ จะต้องเป็นคุณความดี และ จะต้องพิจารณาในสิ่งที่ทำด้วย จึงชื่อว่าจะเป็นความกตัญญู ซึ่ง ในกรณีนี้ หากมีเจตนาที่จะช่วยให้ พี่ชาย ไม่ติดสุราและ การพนันมาก ด้วยการจำกัดการให้เงินของแม่ ก็ชื่อว่าเป็นประโยชน์ทั้งสองฝ่าย เราไม่ได้มีเจตนาให้แม่ทุกข์ แต่ แม่ทุกข์เพราะกิเลสของแม่เอง เพราะฉะนั้น การให้ส่วนหนึ่ง และ การออมส่วนหนึ่ง ก็เป็นสิ่งที่สมควรแล้ว เพราะ รู้ว่าให้เยอะ เงินนั้นก็ย่อมสูญเปล่า และ ทำให้พี่ชายติดสุรา การพนันมากขึ้นด้วย ความกตัญญูจึงจะต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ เมื่อให้เงินพอสมควร ไม่มากเกินไป กับมารดา เพื่อที่จะไม่ให้พี่ชายทำสิ่งที่ผิด ก็ชื่อว่า กตัญญูต่อ มารดา และ พี่ชาย เพราะ เป็นความหวังดีกับ บุคคลทั้งสอง และ การเก็บออมได้ของเรา ก็จะเป็นเงินที่ประโยชน์ เมื่อครอบครัวเดือดร้อน ใช้ในคราวที่จำเป็นและเป็นประโยชน์จริงๆ ครับ ดังนั้นที่ผู้ถาม ทำ คือให้พอประมาณ และ เก็บออม ก็เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ครับ ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

แต่ละคน ก็มีความประพฤติเป็นไปตามการสะสม เป็นแต่ละหนึ่งๆ จริงๆ ในฐานะที่เป็นลูก ก็ต้องกระทำในสิ่งที่ถูกต้อง ดีงาม ทดแทนพระคุณของแม่ เท่าที่จะเป็นไปได้ นอกจากจะดูแลในความเป็นอยู่ของท่านให้เป็นสุขสบายแล้ว ลูกก็สามารถให้คำแนะนำที่ดีแก่ท่านได้ เพราะถ้าได้พูดได้ชี้แจงแนะนำในสิ่งที่ถูกต้องบ่อยๆ ก็อาจจะทำให้ท่านค่อยๆ เข้าใจในสิ่งที่ถูกต้อง ได้ และ ในฐานะที่เป็นน้องสาว ก็ต้องทำหน้าที่ของการเป็นน้องสาวด้วย อะไรที่เป็นสิ่งที่ดี ที่จะกระทำต่อพี่ชายได้ ก็กระทำ ทั้งในเรื่องการเกื้อกูลในวัตถุต่างๆ ที่เป็นประโยชน์ และ คำแนะนำที่ดี ที่เขาควรจะได้รับฟัง สิ่งที่สำคัญขาดไม่ได้เลย คือ การฟังพระธรรม สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูก เพราะนี้แหละคือที่พึ่งที่แท้จริงในชีวิต เป็นทรัพย์ที่ประเสริฐที่จะติดตามตนไปได้ และความเข้าใจพระธรรมจะทำให้เข้าใจสิ่งที่มีจริงตามความเป็นจริง เข้าใจถึงการสะสมของแต่ละบุคคล ไม่หวั่นไหวไปด้วยอำนาจของอกุศลไม่ว่าจะประสบกับเหตุการณ์ใดๆ ก็ตาม ตามกำลังแห่งความเข้าใจที่ค่อยๆ เจริญขึ้น ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ให้เงินพอสมควร รู้จักใช้จ่าย กับคนมีพระคุณ เป็นความกตัญญู ค่ะ

หนูขอขอบพระคุณในความกรุณาของทุกท่านที่ให้คำแนะนำค่ะ