ใครจะมีชีวิตแบบไหนก็ตามแต่ สะสมปัญญา เพราะเราไม่รู้ชีวิตข้างหน้าของเราว่าจะเป็นแบบไหน แต่ว่าถ้ามีปัญญามีโอกาสได้ฟังพระธรรม ไตร่ตรองพระธรรม ถึงกาลที่จะค่อยๆ เข้าใจพระธรรมยิ่งขึ้น ก็ค่อยๆ เข้าใจขึ้น อย่างสุปปพุทธกุฏฐิ ก็คงไม่คิดว่าตัวเองจะถึงความเป็นพระโสดาบันเมื่อได้เฝ้าได้ฟังธรรมในชีวิตที่ยากไร้ลำบากมาก ใครเป็นคนจน คนที่ไม่มีกุศลธรรมที่จะรู้แจ้งอริยสัจจธรรม มีทรัพย์สมบัติก็เหมือนจน เพราะว่าไม่พอโลภะไม่เคยทำให้พอเลย

ขออนุโมทนาครับ