ปปัญจธรรมคืออะไร

ปปัญจธรรม คือ กิเลสอันเป็นธรรมเครื่องเนิ่นช้า โดยมากทรงแสดงไว้ ๓ ประเภทคือ ตัณหา มานะ ทิฏฐิ ว่าเป็น ปปัญจธรรม แต่ในบางแห่งแสดงไว้มากกว่า ๓

[เล่มที่ 42] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๓ - หน้าที่ 357
เชิญคลิกอ่านที่

ผู้ก้าวล่วงปปัญจธรรม คือ ผู้ข้ามพ้นความเศร้าโศกคร่ำครวญแล้ว

[เล่มที่ 44] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อุทาน เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ 684

เชิญคลิกอ่านที่ >>> ๗. ปปัญจขยสูตร ว่าด้วยผู้ไม่มีกิเลสเครื่องเนิ่นช้า

ขณะใดที่มีความต้องการ อยากจะรู้เร็วๆ อยากจะให้สติเกิด ขณะนั้นก็เป็นธัมมะเครื่องเนิ่นช้า เพราะเป็นโลภะที่มีความต้องการ ซึ่งโลภะไม่เป็นเหตุให้มีความเข้าใจธัมมะเพิ่มขึ้น หรือให้สติเกิด แต่ทำให้เนิ่นช้าที่จะเข้าใจธัมมะและสติเกิดครับ หรือขณะใดที่เป็นอกุศล (ราคะ โทสะ โมหะ และตัณหา มานะ ทิฏฐิ) เกิดขณะใด ก็เป็นเครื่องเนิ่นช้าที่จะอบรมเจริญปัญญา ที่สำคัญ ทิฏฐิหรือความเห็นผิด ย่อมเป็นเครื่องเนิ่นช้า เพราะเข้าใจหนทางผิดว่าเป็นหนทางถูก ย่อมเนิ่นช้าที่จะไปสู่หนทางดับกิเลสครับ

ขอน้อบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ปปัญจธรรม แปลว่า ธรรมที่เป็นเครื่องเนิ่นช้า เช่น ตัณหาความติดข้องในกามคุณ ๕ ทำให้ภพชาติยิ่งยาวออกไป มานะ ความสำคัญตนว่าเก่งกว่าเขา ทิฎฐิความเห็นผิด ทำให้ภพชาติที่ยาวอยู่แล้วยิ่งยาวออกไปอีก

อกุศลทั้งหลายเป็นธรรมเครื่องเนิ่นช้า

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ