๑. สติที่เกิดขึ้นขณะนั้นกำลังเกิดเป็นปัจจุบันแต่สภาพธรรมที่ถูกรู้นั้นเป็นอดีตไปแล้ว อย่างไรก็ตามยังคงกล่าวว่าสติที่เกิดต่ออย่างรวดเร็วนั้นเป็นการระลึกถึงสภาพธรรมที่กำลังปรากฎหรือที่เป็นปัจจุบัน

๒. สภาพธรรมที่สติระลึกรู้นั้นแม้จะดับไปแล้ว แต่ลักษณะ ความเกิดดับก็ยังปรากฏให้สติระลึกรู้ได้เพราะสตินั้นเกิดต่ออย่างรวดเร็วที่เรียกว่าสันตติ

ไม่รู้ว่าเป็นความเข้าใจที่ถูกต้องหรือไม่ครับ ขอเรียนอาจารย์ครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เรื่องของการระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ นั้น ไม่ใช่เรื่องทำ แต่เป็นกิจหน้าที่ของธรรมฝ่ายดี มีสติและปัญญาเป็นต้น เกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ระลึกรู้ตรงลักษณะของสภาพธรรมที่มีจริงที่กำลังปรากฏในขณะนั้น
สิ่งที่มีจริงในขณะนี้ นั่นเอง ที่จะเป็นที่ตั้งให้สติเกิดขึ้นระลึกตรงลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ และปัญญารู้ตามความเป็นจริง (สติปัฏฐาน) เป็นไปตามเหตุตามปัจจัยจริงๆ ไม่ใช่เรื่องหวัง ไม่ใช่เรื่องต้องการ ไม่ใช่เรื่องของความจดจ้อง ไม่ใช่เรื่องของการไปกระทำอะไรด้วยความเป็นตัวตน ด้วยความเห็นผิด และ ด้วยความไม่รู้ แต่เป็นเรื่องของการอบรมเจริญปัญญาไปตามลำดับ
อารมณ์ของสติปัฏฐาน ต้องเป็นอารมณ์ที่เป็นปัจจุบัน ๒ อย่าง คือ ปัจจุบันขณะ (ปัจจุบันโดยขณะที่สภาพธรรมเกิดขึ้นยังไม่ดับไป) หรือ ปัจจุบันสันตติ (ปัจจุบันโดยการสืบต่อ นามธรรมและรูปธรรมที่สืบต่อกันอย่างรวดเร็วเสมือนปรากฏอยู่) ไม่ใช่อารมณ์ที่เป็นอดีตล่วงเลยไปนานแล้ว
จากประเด็นคำถาม มุ่งถึงปัจจุบันสันตติ ก็ย่อมเป็นความเข้าใจที่ถูกต้อง ครับ
ขอเชิญศึกษาเพิ่มเติมจากคำบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
เพิ่มเติมได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ครับ
ปัจจุบันอารมณ์ - ปัจจุบันสันตติ

สติปัฏฐานระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่ปรากฎ
...ยินดีในกุศลของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ