เราอยู่ในกลุ่มคนที่เชื่อเรื่องสีมงคล สีนำโชค จะปฏิบัติตนอย่างไรในสังคมนั้น ในเมื่อเราศึกษาธรรมแล้วว่ามงคลไม่ได้อยู่ที่สี แต่อยู่ที่จิต

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
แต่ละคน ก็เป็นแต่ละหนึ่ง ตามการสะสม เป็นธรรมดาที่ว่าผู้ที่ยังมีกิเลสอยู่ ไม่ว่าจะเป็นความไม่รู้ ความติดข้อง และความเห็นผิด เป็นต้น ก็ย่อมจะมีความประพฤติเป็นไปตามอำนาจของกิเลส นั้นๆ เป็นธรรมดา ซึ่งก็แสดงให้เห็นตามความเป็นจริงว่า เป็นธรรม ที่เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น แม้แต่การเชื่อถือผิดๆ หลงงมงายในเรื่องต่างๆ ซึ่งไม่ใช่มงคล คือ ไม่ใช่เหตุที่จะนำมาซึ่งความเจริญ แต่สำคัญว่าเป็นมงคล ก็เพราะกิเลสนั่นเองที่เกิดขึ้นครอบงำจิตใจ
ถึงแม้คนอื่นเขาจะมีความประพฤิตไม่ดีอย่างไร หลงผิดไปอย่างไรก็ตาม ก็ไม่ควรที่จะไปเกลียดชังเขา โกรธเขา เพราะขณะที่โกรธ ขณะที่เกลียดชังผู้อื่น เป็นอกุศลของเราเอง การสอนให้เกิดอกุศลแม้เพียงเล็กน้อย ไม่มีในคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่สิ่งที่จะเป็นประโยชน์คือสามารถเป็นมิตรเป็นเพื่อนกับบุคคลเหล่านั้นได้ และ ที่สำคัญ เพราะความเข้าใจที่ถูกต้องของเรา ก็สามารถกล่าวคำจริง เกื้อกูลแก่บุคคลเหล่านั้นได้ พูดด้วยเหตุด้วยผล เป็นมิตรกับทุกคน ส่วนเขาจะรับฟังหรือไม่นั้น ก็เป็นเรื่องของแต่ละบุคคล มั่นคงและเข้าใจถึงการสะสมของแต่ละบุคคล ก็ย่อมจะไม่เดือดร้อน ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ