เหตุใดพระผู้มีพระภาคทรงปฏิเสธข้อเสนอวัตรปฏิบัติ ๕ ข้อของพระเทวทัต

๑. ให้ภิกษุทั้งหลายอยู่ป่าตลอดชีวิต เข้าสู่บ้านมีโทษ

๒. ให้ถือบิณฑบาตตลอดชีวิต รับนิมนต์มีโทษ

๓. ให้ถือผ้าบังสกุลตลอดชีวิต รับคฤหบดีจีวร (ผ้าที่เขาถวาย) มีโทษ

๔. ให้อยู่โคนต้นไม้ตลอดชีวิต เข้าสู่ที่มุงบังมีโทษ

๕. ห้ามฉันเนื้อสัตว์ตลอดชีวิต ฉันเข้ามีโทษ

ขอขอบพระคุณ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

[เล่มที่ 3] พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ปฐมภาค-ทุติยภาค เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ ๕๖๓

พระผู้มีพระภาคเจ้า ห้ามว่า อย่าเลย เทวทัต ภิกษุใดปรารถนา ก็จงอยู่ป่า ภิกษุใดปรารถนา ก็จงอยู่เขตบ้าน ภิกษุใดปรารถนา ก็จงเที่ยวบิณฑบาต ภิกษุใดปรารถนา ก็จงยินดีการนิมนต์ ภิกษุใดปรารถนา ก็จงถือผ้าบังสุกุล ภิกษุใดปรารถนา ก็จงยินดีผ้าคหบดี ดูกร เทวทัต เราอนุญาตรุกขมูลเสนาสนะตลอด ๘ เดือนเท่านั้น เราอนุญาตปลาและ เนื้อที่บริสุทธิ์ด้วยอาการ ๓ อย่าง คือ ๑. ไม่ได้เห็น ๒. ไม่ได้ยิน ๓. ไม่ได้รังเกียจ.

สิ่งที่พระเทวทัตทูลขอที่เรียกว่า วัตถุ ๕ ประการ มีการอยู่ป่า ตลอดชีวิต เป็นต้น นั้น เป็นการบังคับ ไม่ได้เป็นไปเพื่อขัดเกลากิเลส แต่กลับยิ่งจะทำให้ชีวิตของพระภิกษุ ดำรงอยู่อย่างยากลำบาก การที่พระเทวทัตทูลขอวัตถุ ๕ ประการ ท่านเองก็รู้อยู่แก่ใจแล้วว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะไม่ทรงอนุญาต แต่ที่ทูลขอ แล้ว พระองค์ไม่ทรงอนุญาต ก็เพื่อจะยกตนเองว่าเหนือกว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อวดว่าตนเองขัดเกลายิ่งกว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นการตะเกียกตะกายเพื่อทำลายสงฆ์ แล้วตอนนี้พระเทวทัตก็ยังอยู่ในอเวจีมหานรก ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ