พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้าที่ 227ทิฏฐิสูตร ว่าด้วยธรรมเป็นเหตุสิ้นอาสวะ ๔ ประการ[๗๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ ชื่อว่า อปัณณกปฏิปทาและ เหตุแห่งความสิ้นอาสวะ ชื่อว่าเป็นอันภิกษุนั้นได้เริ่มแล้วธรรม ๔ ประการคืออะไร คือ เนกขัมมวิตก (ความตรึกในอันออกจากกาม) อพยาบาทวิตก (ความตรึกในอันไม่พยาบาท) อวิหิงสาวิตก (ความตรึกในอันไม่เบียดเบียน) สัมมาทิฏฐิ (ความเห็นชอบ) ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล ชื่อว่า อปัณณกปฏิปทาและเหตุแห่งความสิ้นอาสวะ ชื่อว่าภิกษุนั้นได้เริ่มแล้ว.

จบทิฏฐิสูตรที่ ๒

สาธุ