การระลึกรู้สภาพธรรมที่กำลังปรากฎขณะนั้นเป็นสติปัฏฐาน มีสภาพรู้หลายอย่าง เช่น จิต และเจตสิกที่เกิดร่วมกัน มีศรัทธา สติ ปัญญา เป็นต้น แต่การรู้ตรงลักษณะของสภาพธรรมในขณะนั้นหมายถึงปัญญารู้

จะทราบได้อย่างไรว่าขณะนั้นเป็นสติปัฏฐาน หรือเป็นเพียงการคิดถึงลักษณะของสภาพธรรมที่ปรากฏไปแล้ว

ขณะที่สติปัฏฐานเกิดไม่ใช่การคิดถึงลักษณะ สติเกิดระลึกรู้ลักษณะอย่างหนึ่งการคิดถึงลักษณะอย่างหนึ่ง ผู้เจริญสติย่อมทราบด้วยตนเองว่า ขณะไหนเป็นเพียงการคิด ขณะไหนเป็นสติเกิดระลึก เมื่ออบรมสติปัฏฐานไปเรื่อยๆ ปัญญา ย่อมละเอียดมากขึ้น เมื่อสติปัฏฐานเกิดระลึกรู้ย่อมไม่สงสัย

ขออนุโมทนาครับ