ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

อันเนื่องมาจากการถึงแก่กรรมของ คุณสมศิลป์ วินิจฉัยกุล สมาชิกชมรมบ้านธัมมะ มศพ.เลขที่ ๖๖๓ สามีของคุณสุภาพ วินิจฉัยกุล (พี่ติ๋ว) เมื่อวันที่ ๓๐ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๘ และได้ตั้งศพบำเพ็ญกุศล สวดพระอภิธรรม ณ วัดพระศรีมหาธาตุวรมหาวิหาร บางเขน ระหว่างวันที่ ๓๑ มีนาคม ถึงวันที่ ๔ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๕๘ ที่ผ่านมา

โดยมีท่านวิทยากร และกรรมการของมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา รวมทั้งเพื่อนๆ สหายธรรม ไปร่วมพิธีรดน้ำศพ ฟังสวดพระอภิธรรม และ ร่วมในพิธี ฌาปนกิจ เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๕ เมษายน ที่ผ่านมา เป็นจำนวนมาก จึงขอประมวลภาพที่ได้บันทึกไว้ ประกอบกับความการสนทนาธรรมของท่านอาจารย์ ที่ได้กล่าวถึงคุณสมศิลป์ เมื่อได้ทราบข่าวการเสียชีวิตโดยกระทันหันของท่าน ขณะที่ท่านอาจารย์อยู่ในระหว่างการเดินทางไปพักผ่อน ณ ประเทศญี่ปุ่น เพื่อทุกๆ ท่าน จะได้พิจารณาข้อความอันเป็นประโยชน์อย่างยิ่งนั้นอีกครั้งหนึ่ง โดยทั่วกัน ทั้งเพื่อเป็นการระลึกถึง และเพื่อเป็นเกียรติแก่ผู้วายชนม์ในวาระดังกล่าวนี้ด้วย ดังนี้

ท่านอาจารย์ กับคุณสุภาพ นี่ ทำทุกอย่างที่มูลนิธิฯสมัยที่ยังมีอาหาร อยู่ในครัวตลอดเลย

ประมาทไม่ได้ คือ มันไม่เหลือ มันไม่เหลือที่จะเป็นคนนี้

เดี๋ยวนี้ มันก็เป็นแล้ว แต่ว่า ร่างกายนี่ ยังมีจิตใจที่อาศัยเกิดอยู่ ใช่ไหม?

แล้วดูคุณสมศิลป์สิ พอไม่มีจิต เหลือแต่สิ่งที่ไม่ใช่คุณสมศิลป์

เพราะฉะนั้น ระหว่างที่คิดว่า มีคุณสมศิลป์ ก็ไม่ใช่คุณสมศิลป์

แต่เป็น "จิต" เป็น "ธาตุ"

ภาพเมื่อครั้งฟังการสนทนาธรรม ที่ ร้านอาหาร เดอะคอทเทจ พัฒนาการ ท่านที่สนใจสามารถคลิกชมภาพและความการสนทนา ได้ที่นี่ครับ ...

ณ กาลครั้งหนึ่ง ที่ ร้านเดอะคอทเทจ พัฒนาการ ๓ ตุลาคม ๒๕๕๗

เพราะฉะนั้น ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ ไม่มีอะไรเหลือที่เป็นคุณสมศิลป์

ก่อนนั้น ก็ไม่มี!!!

มีแต่ "ธาตุ" ที่จะทำให้รูปเป็นไป

แต่ธาตุนั้น ก็ไม่ใช่คุณสมศิลป์

เพราะ คุณสมศิลป์อยู่ไหน??? เดี๋ยวนี้???

เห็นไหม?

เปลี่ยนแล้ว เปลี่ยนแล้ว!!!

ตามสังขารขันธ์ ที่ปรุงแต่ง!!!

อย่างคุณสมศิลป์ ไปเป็นอะไร? เป็นนก? หรือ เป็นไก่?

หรือเป็นพรหม? เป็นพรหมนี่ไม่ได้แล้ว

หรือ เป็นเทวดา?

แล้วก็ ไม่มีใครไปจำเขาได้เลย

ไม่มีใครไปจำเขาได้ อีกต่อไป!!!

เพราะฉะนั้น ก็จำ เพียงแค่ชาติเดียว

และ ชาติก่อนๆ ไม่มีทางที่จะกลับมาอีกเลย ฉันใด

ชาตินี้ แต่ละวัน กลับมาอีกไม่ได้!!!

" ... ใครจะรู้ว่าจะตายเมื่อไหร่?

ไปกังวลว่าก่อนตาย จะเป็นจิตอะไร?

แต่ด้วยความไม่ประมาท เดี๋ยวนี้ก่อนตายควรทำอะไร?

ฟังธรรม ศึกษาธรรม

เพราะ ไม่รู้ว่าเย็นนี้ พรุ่งนี้เช้าจะได้ฟังหรือเปล่า?

เพราะ ถ้าหากได้สะสมปัญญา ความเข้าใจ

ก็ตายจากไป ด้วยการสะสมความเห็นถูกต่อไป หลังจากที่ตายไปแล้ว ... "

คัดจาก เก็บเล็กผสมน้อย สนทนาธรรมที่บ้านเรือนไทยสินสมุทร ราชบุรี 14 ก.ค. 2557

ขออนุโมทนาในกุศลทุกประการที่พี่สมศิลป์ วินิจฉัยกุล ได้บำเพ็ญแล้วในชาตินี้ แม้ภาพในวาระสุดท้ายของพี่ ก็ทำให้ได้เกิดมรณานุสติอย่างยิ่ง ครับ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่าน ครับ

ขออนุโมทนาในกุศลทุกประการของคุณลุงสมศิลป์ วินิจฉัยกุล ครับ

ขออนุโมทนา

บุญใดที่ข้าพเจ้าได้ทำมาด้วยจิตที่บริสุทธิ์

หากท่านรับรู้ได้ จงมีส่วนในแห่งบุญนั้นเถิด

อนุโมทนาในกุศลจิตทุกท่าน

ทั้งผู้อยู่ และผู้ที่จากไป ค่ะ

เป็นพระธรรมที่ไพเราะมาก ครับ. "ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล ไม่ใช่ตัวตน" จริงๆ แต่ยึดถือว่าเป็น "เรา" มาตลอด และไม่รู้ว่าที่ยึดถือว่า "เรา" จะถึงคราวจากโลกนี้ไปเมื่อไหร่? จึงต้องสะสมปัญญา และคุณความดีต่อไป ประมาทไม่ได้เลยทีเดียว ครับ.

ขออนุโมทนาในกุศลทุกประการของคุณลุงสมศิลป์ วินิจฉัยกุล ครับ.

ขอให้คุณลุงมีโอกาสได้ฟังพระธรรมต่อไป ไม่ว่าจะเกิดที่ไหน เป็นใคร ในฐานะใด ตามควรแก่กุศลที่คุณลุงได้สะสมมา ครับ

ขออนุโมทนา

สัตว์ที่เกิดมาแล้วควรบำเพ็ญกุศลให้มาก

อนุโมทนาในกุศลจิตทุกๆ ท่าน ค่ะ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาค่ะ