หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๕๒๕]

ขณะที่โกรธใครเดือดร้อน

เมื่อวานนี้ก็มีการสนทนาธรรม และผู้ที่มาร่วมสนทนาก็พูดถึงผู้ร่วมงานซึ่งทำให้เขาโกรธ จนกระทั่งวันนั้นที่พูด คือเมื่อวานนี้ก็ยังโกรธ คิดดูเขาไปอยู่ที่ไหนแล้วก็ไม่รู้ คนที่ทำให้โกรธแล้วเขาก็ไม่ได้ทำให้โกรธอีก แต่ความจำที่ยังไม่ลืมว่ายังโกรธเขาอยู่แล้วก็ยังโกรธไปเรื่อยๆ ถ้าไม่มีปัญญาก็โกรธต่อไปอีก แต่เห็นโทษไหมว่าใครเดือดร้อน? แล้วก็ชอบทำให้ตัวเองเดือดร้อนใช่ไหม แล้วก็ยังไม่ยอมทิ้งความเดือดร้อนนั้นด้วย ใครจะช่วยได้นอกจากพระธรรมและปัญญาของตัวเอง

เพราะฉะนั้นการศึกษาธรรม ประโยชน์ คือได้รู้จักธรรมตามความเป็นจริง เมื่อปัญญาสามารถที่จะเห็นธรรมตามความเป็นจริง จึงจะเห็นว่าธรรมใดเป็นอกุศล และธรรมใดเป็นกุศล มิฉะนั้นแล้วก็มีตัวเรายึดมั่น มั่นคง ทั้งๆ ที่ได้ฟังอย่างนี้ เพราะความเป็นเราก็ไม่ยอมเปลี่ยน เพราะว่าไม่ใช่ปัญญา แต่ถ้าเป็นเรื่องของปัญญาความเห็นถูก จะค่อยๆ เพิ่มกำลังขึ้น แล้ววันหนึ่งก็สามารถที่จะดับกิเลสได้ตามกำลังของปัญญา ของความเป็นพระอริยบุคคลตามลำดับ

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ