การพูดหรืออธิบายความจริงให้แก่บุคคลแรกได้รับทราบ โดยอ้างอิงจากหลักคำสอนทางพุทธศาสนา ในขณะเดียวกันคำอธิบายนั้นพาดพิงถึงบุคคลที่สองที่มีพฤฒิกรรมไม่ถูกต้อง ซึ่งการพูดเช่นนั้นก็เพื่อให้บุคคลแรกตระหนักรู้และพิจารณาถึงความจริง ไถ่ถอนจากความเห็นผิด และไม่คบคนพาล เราพูดอธิบายให้ฟังด้วยความจริงและความปรารถนาดี การพูดเช่นนั้นค่อนข้างคลุมเครือต่อการพิจารณาว่าเป็นการส่อเสียดหรือไม่ ช่วยชี้แจงด้วยครับ

ขอบคุณครับ

การพูดโดยมีเจตนาเพื่อให้เขาแตกกัน หรือต้องการให้ตนเป็นรัก นี้เรียกว่า ส่อเสียด ในการพูดสองคนบางครั้งดูเหมือนแต่เจตนาต่างกัน ฉะนั้น ต้องอยู่ที่เจตนาเป็นหลัก

โปรดดูองค์ของการพูดส่อเสียดในอรรถกถาที่ยกมา

เชิญคลิกอ่านเพิ่มเติม ...

พูดส่อเสียด [วรรณาจุลศีล]

ขออนุโมทนาครับ