[เล่มที่ 72] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 56

เถราปทาน

เอกวิหาริวรรคที่ ๔๔

ปาฏิหิรสัญญกเถราปทานที่ ๓ (๔๓๓)

ว่าด้วยผลแห่งความเลื่อมใสในปาฏิหาริย์

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 72]

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 56

ปาฏิหิรสัญญกเถราปทานที่ ๓ (๔๓๓)

ว่าด้วยผลแห่งความเลื่อมใสในปาฏิหาริย์

[๒๓] ครั้งนั้น พระพิชิตมารผู้สมควร รับเครื่องบูชาพระนามว่าปทุมุตตระ ได้เสด็จเข้า ไปยังพระนคร พร้อมทั้งภิกษุสงฆ์ผู้มีอินทรีย์อัน สำรวมแล้ว แสนรูป ขณะนั้นได้มีเสียงสนั่นก้อง

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 57

ไพเราะรับเสด็จพระพุทธเจ้าผู้สงบระงับ คงที่ ซึ่ง กำลังเสด็จเข้าพระนครโดยทางรถ

ด้วยพุทธานุภาพ พิณที่ไม่ถูกทำเพลง ไม่ถูกเคาะ ก็บรรเลงขึ้นได้เอง ในเมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จเข้าบุรี

เรานมัสการพระพุทธเจ้าผุ้ประเสริฐสุด พระนามว่าปทุมุตตระ ผู้เป็นพระมหามุนี และเห็น ปาฏิหาริย์แล้ว ได้ยังจิตให้เลื่อมใสในปาฏิหาริย์นั้น

โอ พระพุทธเจ้า โอ พระธรรม โอ สมบัติแห่งพระศาสดาของเรา ดนตรีถึงไม่มี เจตนาถึงยังบรรเลงได้เองเทียว

ในกัปที่แสนแต่กัปนี้ เราได้สัญญาใด ในกาลนั้น ด้วยการได้สัญญานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย เลย นี้เป็นผลแห่งสัญญาในพระพุทะเจ้า

เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ... คำสอน ของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระปาฏิหิรสัญญกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบปาฏิหิรสัญญกเถราปทาน