ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ท่านอาจารย์ ถ้ามั่นคงว่า ขณะนี้ คือเป็นธัมมะที่เกิดดับและปัญญาที่จะรู้ความจริงก็คือ รู้สภาพธรรมขณะนี้และถ้าไปทำอย่างอื่น เป็นสัจจญาณหรือเปล่า

คุณวรศักดิ์ คือทำอย่างอื่นในที่นี้ หมายความว่าอยากจะรู้ อยากจะลองเฉยๆ

ท่านอาจารย์ นั่นล่ะค่ะ เป็นสัจจญาณ หรือเปล่า ถ้าอยากจะลอง แสดงว่าหวั่นไหว คิดว่าหนทางอื่นมี ที่ควรแก่การลองด้วย จึงลอง

คุณวรศักดิ์ คือไม่คิดว่าหนทางอื่น จะรู้แจ้งอริยสัจธรรมได้แต่ว่าการไปลองทางอื่น ก็เพราะความอยากรู้

ท่านอาจารย์ เพราะฉะนั้น ความอยาก เป็นปัญญา หรือมิใช่ปัญญา
คุณวรศักดิ์ ก็ไม่ใช่ปัญญา เป็นโลภะ

ท่านอาจารย์ และถ้าอยากรู้ทางอื่น แสดงว่าเข้าใจจริงๆ ว่ามี "หนทางเดียว" หรือเปล่า
คุณวรศักดิ์ หนทางอื่นคงจะไม่มี แต่ในเมื่อคนอื่นลองดู เราก็อยากจะทำ

ท่านอาจารย์ แสดงว่า คิดว่า หนทางอื่นอาจจะได้ อาจจะถูก อาจจะใช่

คุณวรศักดิ์ ไม่ครับ

ท่านอาจารย์ แล้วไปลองทำไม ในเมื่อรู้แน่ว่าไม่ใช่ ถ้ารู้แน่ว่าไม่ใช่ จะไปลองทำไมคะ

คุณวรศักดิ์ อาจจะลองของ ลองดูเล่นๆ

ท่านอาจารย์ ลองทำไมคะ ในเมื่อรู้ว่าไม่ใช่

คุณวรศักดิ์ ก็ในเมื่อทุกอย่างเป็นธัมมะ เป็นอนัตตา ใช่ไหมครับ

ท่านอาจารย์ มีความเห็น ๒ อย่าง ความเห็นถูก ก็เป็นอนัตตา ความเห็นผิด ก็เป็นอนัตตา ขณะนั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นความติดข้อง แล้วจะเอาอะไร จากการไปลองในเมื่อเป็นความเห็นผิด และเป็นความติดข้องต้องการ แค่นี้ก็ผิดแล้วค่ะ สัจจญาณ ที่คิดว่ามี ก็ไม่ใช่ที่ว่าลองอะไรอยู่นั้น ไม่ใช่สัจจญาณ

คุณวรศักดิ์ ครับ ก็เห็นว่ายังมีเวลาเหลืออยู่ ก็เลยอยากลองไปเรื่อยๆ

ท่านอาจารย์ ไม่คิดว่าจะตายขณะนี้ ก็ตายได้ และก็ไม่รู้ลักษณะของสภาพธัมมะ เพราะไปลอง นี่ก็แสดงถึงความไม่มั่นคงค่ะ

คุณวรศักดิ์ แม้แต่จะลองเพื่อความสนุกสนานก็ตาม

ท่านอาจารย์ ไม่มั่นคงค่ะ ถ้าลองก็หมายถึง มีความเชื่อเล็กน้อย ไม่งั้นจะลองไปทำไม

ขออนุโมทนา

ขออุทิศกุศลแด่คุณพ่อ คุณแม่ญาติมิตร ที่ล่วงลับ สรรพสัตว์ ที่ล่วงรู้ได้

อนุโมทนา ร่วมกันค่ะ

พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงแสดงทานไว้ ๕ อย่าง อาคันตุกะทาน คือ ให้แก่ผู้มาสู่ถิ่นตน คมิกะทาน คือ ให้แก่ผู้เตรียมตัวจะไป ทุพภิขทาน คือ ให้ทานในสมัยที่ข้าวแพง นวสัสสะทาน คือ ให้ข้าวใหม่แก่ผู้มีศีล นวผละทาน คือ ให้ผลไม้แก่ผู้มีศีล

สาธุ

มีความเห็น ๒ อย่าง ความเห็นถูก ก็เป็นอนัตตาความเห็นผิด ก็เป็นอนัตตา ปัญญาเท่านั้นที่รู้ว่า สิ่งใดคือความเห็นผิด สิ่งใดคือความเห็นถูก

แม้สัจจญาณจะมีได้ ก็ด้วย "ปัญญา" จริงๆ

ขอกราบอนุโมทนาท่านอาจารย์ และท่านผู้โพสต์ครับ

สัจจญาณเป็นปัญญาที่มั่นคงในหนทางนี้คืออริยมรรคมีองค์แปด ไม่มีหนทางอื่นค่ะ

สัจจญาณ ได้แก่ ปัญญาที่มีความรู้ความเข้าใจที่มั่นคงว่า ขณะนี้มี "ธัมมะ" ซึ่งก็คือ รูป นาม ที่เกิดดับ มั่นคงว่าตัณหาคือ ต้นเหตุแห่งทุกข์ มั่นคงว่านิพพานคือ ความหลุดพ้น มั่นคงว่ามรรคคือ อริยมรรคมีองค์ ๘ ซึ่งเป็นหนทางเดียวที่่จะไปสู่ความดับทุกข์ได้ ถ้าปัญญามีความมั่นคงว่ามีเพียงหนทางคือ การอบรมเจริญปัญญาเพื่อรู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง ย่อมไม่ไปทำอย่างอื่นแน่นอนค่ะ

กราบอนุโมทนาท่านอาจารย์ค่ะ

ถ้าอกุศลเกิด จะไม่ฉลาด จะดื้อ จะชอบไปลองดีในหนทางที่ผิด
ถ้าปัญญาเกิด จะฉลาด จะไม่ดื้อ จะไม่เสียเวลาไปสู่หนทางที่ผิด

...ขออนุโมทนาครับ...

มีปัญญาที่มั่นคงในสภาพธรรมะตามความเป็นจริง

ขออนุโมทนาค่ะ

คุณวรศักดิ์ ครับ ก็เห็นว่ายังมีเวลาเหลืออยู่ ก็เลยอยากลองไปเรื่อยๆ

ท่านอาจารย์ ไม่คิดว่าจะตายขณะนี้ ก็ตายได้ และก็ไม่รู้ลักษณะของสภาพธัมมะ เพราะไปลอง นี่ก็แสดงถึงความไม่มั่นคงค่ะ

ท่านอาจารย์มักกรุณาเตือนผู้ฟังเสมอในเรื่องของความประมาทและความไม่มั่นคงชีวิตเป็นอยู่เพียงแค่ ๑ ขณะจิตเกิดดับเท่านั้น ถ้าจะตาย ก็ไวมาก ไม่มีโอกาสรู้ตัวเลย เร็วยิ่งกว่าชั่วอึดใจ สหายธรรมหลายท่านก็เตือนกันเองอยู่บ่อยๆ ทั้งยังไม่มั่นคงและยังประมาท

กราบขอบพระคุณและกราบอนุโมทนาท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของกัลยาณมิตร สหายธรรม และทุกท่านค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ