ทำอาชีพขายเนื้อสัตว์ ไม่ได้เลี้ยง ไม่ได้ฆ่าเอง ไม่เห็นตัวสัตว์ ไม่ได้เลือกว่าตัวไหนต้องตาย ถึงเวลาทางตัวแทนเจ้าของฟาร์มมาถามเอากี่ตัว เราแจ้งว่าเอา 3 ตัว เขาก็เอาสัตว์ไปโรงเชือด ค่าเชือด ค่าขนส่งเราจ่าย แล้วทางโรงฆ่าก็นำเนื้อมาส่งที่เขียง (คือสัตว์เหล่านี้ต้องตายทุกตัวเพราะทางฟาร์มเขาเลี้ยงไว้ขายเอาเนื้อ แต่มันก็อาจจะตายเร็วขึ้นเพราะผมมีส่วนที่ไปสั่งเอามาก็ได้) ผมลองวิเคราะห์ในศีลข้อที่ 1 ดู

องค์ของปาณาติบาตนั้นมี ๕ อย่าง คือ

๑. ปาโณ สัตว์มีชีวิต

๒. ปาณสัญญิตา รู้ว่าสัตว์มีชีวิต

๓. วธกจิตตัง มีจิตคิดฆ่า

๔. อุปักกโม มีความพยายาม

๕. เตนมรณัง สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น

ข้อที่ 1 กับ 2 ผมรู้แน่นอนว่าสัตว์มีชีวิต แต่ข้อ 3-5 ผมไม่มีจิตคิดจะฆ่าหรือมีความพยายามให้สัตว์นั้นตายลงด้วยความพยายาม

ผมบาปมากไหมครับ ควรเปลี่ยนอาชีพไหมครับ ไม่สบายใจเลยครับ ขอบคุณทุกๆ ท่านที่เข้ามาตอบนะครับ ขอให้เจริญในธรรมทุกท่านครับ

เป็นอาชีพที่ไม่ควรประกอบเพราะเกี่ยวเนื่องที่จะทำให้สัตว์ตาย ครับ หากปัญญาถึงพร้อม ปัญญานำไปในกิจทั้งปวง ก็ควรหาอาชีพใหม่ที่เหมาะสมเป็นสำคัญ ครับ ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ผู้ที่มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง ควรศึกษาและน้อมปฏิบัติตามพระธรรมคำสอนตามสมควรแก่ฐานะ สำหรับอุบากสกอุบาสิกาทั้งหลายพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงถึงการประกอบอาชีพที่ไม่มีโทษ ไม่ทำให้เดือดร้อนใจภายหลังและไม่ทำให้อกุศลเกิดพอกพูนมากยิ่งขึ้น ฉะนั้น อาชีพที่จะทำให้สัตว์อื่นเดือดร้อน เป็นต้น จึงไม่ควรประกอบ ส่วนอาชีพอื่นๆ ที่ไม่มีโทษถึงแม้ว่าค่าตอบแทนน้อยกว่าก็ควรทำ เพราะเมื่อได้ทำสิ่งที่ถูกแล้ว ย่อมไม่เป็นเหตุให้เดือดร้อนใจในภายหลังเลย ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ