การที่เราเดินไปเดินมาฟังธรรมไปด้วยในที่ส่วนบุคคลชื่อว่าฟังธรรมโดยเคารพหรือไม่

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ฟังพระธรรมด้วยความเคารพ คือ ตั้งใจฟังด้วยความนอบน้อม เห็นคุณค่า และพิจารณาไตร่ตรองให้เข้าใจถูกต้อง ด้วยความละเอียดรอบคอบระมัดระวังอย่างยิ่ง ซึ่งสภาพจิตในขณะที่มีความเคารพยำในพระธรรม ย่อมเป็นสภาพจิตที่ดีงาม เป็นกุศล ซึ่งจะต่างจากขณะที่ฟังด้วยความไม่เคารพ กล่าวคือ ถ้าฟังโดยไม่เคารพ เมื่อฟังแล้วย่อมคิดเรื่องอื่นบ้าง มีจิตฟุ้งซ่านด้วยอกุศล มีความลบหลู่ ตีเสมอ มุ่งจับผิดผู้แสดงธรรมบ้าง เป็นต้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ควรเลย

พระธรรมที่สัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงนั้น มีค่ามาก มีค่ายิ่งกว่าทรัพย์สมบัติใดๆ ในโลกทั้งปวง จึงต้องฟังด้วยความเคารพอย่างยิ่ง ด้วยความละเอียดรอบคอบ ไม่ควรให้ผ่านไปโดยฟังอย่างไม่ตั้งใจ เพราะเหตุว่า บุคคลผู้ฟังด้วยดี ย่อมได้ปัญญา ปัญญาย่อมเจริญขึ้น เพิ่มขึ้นจากการฟังในแต่ละครั้ง เป็นการค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทีละเล็กทีละน้อย เป็นการฟังการศึกษาในสิ่งที่ประเสริฐที่สุด ดังนั้น การฟังพระธรรมด้วยความเคารพ ก็อยู่ที่สภาพจิต เป็นสำคัญ แม้ว่าจะไม่ได้นั่งฟัง ขณะนั้นไม่สะดวกที่จะนั่ง แต่เดินไปมาซึ่งขณะนั้น ได้ยินได้ฟัง แล้วเข้าใจ เป็นประโยชน์ไหม? หรือ แม้แต่นอน ฟัง แล้วเข้าใจ เป็นประโยชน์ไหม? (หลายท่านก็เปิดธรรม ฟัง ก่อนนอน จนหลับไป) ขณะที่เข้าใจ ย่อมเป็นประโยชน์ อย่างเช่น พระปูติคัตตติสสเถระ ป่วยหนัก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเกื้อกูลท่านด้วยการทรงแสดงพระธรรมให้ท่านฟัง ท่านฟังอยู่ในอริยาบถนอน แต่ท่านก็ได้รับประโยชน์สูงสุดจากพระธรรม ถึงความเป็นพระอรหันต์ ครับ

... ยินดีในกุศลของทุกๆ ท่านครับ ...

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ