มโนทวารรู้อารมณ์ได้อย่างไรมีอารมณ์ที่ถูกรู้ปรากฏไหม แล้วธัมมารมณ์เกิดที่รูปใด

มโนทวารวิถีจิตรู้อารมณ์ได้ทั้ง ๖ อารมณ์ แต่ธัมมารมณ์นั้นรู้ได้เฉพาะมโนทวารวิถีจิตเท่านั้น (ปรมัตถธรรมสังเขป หน้า ๓๓) นามต้องอาศัยรูปจึงปรากฏ รูปต้องอาศัยนามจึงรู้ได้ถามว่า มโนทวารวิถีจิตรู้อารมณ์ได้ทั้ง ๖ อารมณ์นั้น ขณะรู้มีอารมณ์ มีรูปปรากฏไหม

หรืออาศัยรูปใดถามว่า ธัมมารมณ์รู้ได้เฉพาะมโนทวารวิถีจิตเท่านั้น ธัมมารมณ์อาศัยรูปใดเกิด

ขอขอบคุณที่กรุณายืนยันหลายครั้งขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาในกุศลจิตค่ะ

จิตรู้อารมณ์ทางจักขุทวารรู้สี เมื่อดับไปแล้ว มโนทวารวีถีจิตรู้สีที่ดับไปแล้วเป็น

อารมณ์ มโนทวาราวัชชนจิต รู้อารมณ์ได้ทุกอย่างไม่เว้นเลยค่ะ

เพิ่งไปขอบคุณ คุณเมตตาที่หัวข้อ 9444 ได้มาอ่านเห็นคุณเมตตาอนุโมทนาผมขอขอบคุณอีกครั้ง ท่านเมตตาสมชื่อจริงๆ ครับ "เมตตา" ผมขออนุโมทนาที่คุณ wannee.s กล่าวธรรม ผลานิสงส์ของธรรม ฟังดูไพเราะจริง จิตกระทำกิจอาวัชชนะทางมโทวารแล้ว ภวังค์ก็ไหว ตัดกระแสภวังค์ แล่นไปตามอารมณ์นั้นอีกขออนุโมทนาครับ ขอความเจริญในธรรมจงมีแด่ท่านทั้งหลายขออุทิศบุญกุศลในการสนทนาธรรม ให้เจ้าเวรนายกรรม และสรรพสัตว์ทั้งหลาย

ขอเชิญท่านสนทนาธรรมต่อไปครับ ธัมมารมณ์ เป็นอย่างไร รูปที่รู้ด้วยใจ เป็นอย่างไร ใจนี้รู้ทั้งรูป ทั้งนาม หรือ

ขอเรียนถามคุณ จำแนกไว้ดีจ้ะกรุณาอธิบายคำว่า"เจ้าเวรนายกรรม"

หน่อยได้ไหมคะ.......ว่าหมายถึงอะไร?.....................ขอบพระคุณค่ะ.

ขอตอบความเห็นที่ ๙ ครับ

ธัมมารมณ์ คืออารมณ์ที่รู้ได้เฉพาะทางใจ เว้นรูป ๗ รูป ใน ๕ ทวารรูปที่รู้ได้ทางใจ ได้แก่รูปทั้งหมด แต่ถ้าเป็นสุขุมรูป เช่นภาวรูป เป็นต้นรู้ได้เฉพาะทางใจเท่านั้น ทางใจรู้ได้ทุกอย่าง คือนาม รูป บัญญัติ

ขอนอบน้อมแด่พระธรรม

พระอภิธรรมปิฎก ธรรมสังคณี เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 349

[๖๘๕] ธรรมมีอารมณ์เป็นอดีต เป็นไฉน? ธรรมคือจิตและเจตสิกเหล่าใด ปรารภอดีตธรรมเกิดขึ้น สภาวธรรม เหล่านี้ชื่อว่า ธรรมมีอารมณ์เป็นอดีต.

ธรรมมีอารมณ์เป็นอนาคต เป็นไฉน? ธรรมคือจิตและเจตสิกเหล่าใด ปรารภอนาคตธรรมเกิดขึ้น สภาวธรรม เหล่านี้ชื่อว่า ธรรมมีอารมณ์เป็นอนาคต.

ธรรมมีอารมณ์เป็นปัจจุบัน เป็นไฉน? ธรรมคือจิตและเจตสิกเหล่าใด ปรารภปัจจุบันธรรมเกิดขึ้น สภาวธรรม เหล่านี้ชื่อว่า ธรรมมีอารมณ์เป็นปัจจุบัน.

จากการตรัสรู้ของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทำให้เราสามารถเข้าใจความจริงว่าสิ่งที่ เรายึดถือว่าเป็นตัวเรานั้น แท้ที่จริงก็เป็นเพียง จิต เจตสิก รูป ที่เกิดขึ้นและดับไปสืบ ต่อกันอย่างรวดเร็ว แต่การศึกษาให้เข้าใจถึงลักษณะสภาพธรรมขณะนี้ว่าเป็นเพียง จิต เจตสิก รูป เท่านั้นซึ่งก็คือ นามธรรม และ รูปธรรมเท่านั้น เพื่อละคลายความ เป็นตัวตนซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมากในการอบรมเจริญปัญญา เพราะธรรมะขณะนี้ยังรู้ได้ ยาก เมื่ออบรมเจริญปัญญาจนสติเกิดระลึกรู้ลักษณะสภาพธรรมที่กำลังปรากฎขณะ นี้ว่าเป็นเพียงนามธรรมหรือรูปธรรม สติขณะนี้มีอารมณ์เป็นปัจจุบัน ขณะที่ สภาพธรรมนั้นดับไปแล้วซื่อว่า ธรรมมีอารมณ์เป็นอดีต และสภาพธรรมที่ยังมาไม่ ถึงชื่อว่า ธรรมมีอารมณืเป็นอนาคต การอบรมเจริญปัญญาเป็นไปเพื่อรู้ลักษณะ สภาพธรรมที่เกิดขึ้นว่าเป็นเพียงสภาพธรรมที่เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัยไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่เรา

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ