ตีณิกิงกณิปูชกเถราปทานที่ ๔ (๓๔๔) ว่าด้วยผงแห่งดอกไม้ ๓ ดอก
โดย บ้านธัมมะ  29 พ.ย. 2564
หัวข้อหมายเลข 41346

[เล่มที่ 71] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 820

เถราปทาน

เอกปทุมวรรคที่ ๓๕

ตีณิกิงกณิปูชกเถราปทานที่ ๔ (๓๔๔)

ว่าด้วยผงแห่งดอกไม้ ๓ ดอก


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 71]



ความคิดเห็น 1    โดย บ้านธัมมะ  วันที่ 20 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 820

ตีณิกิงกณิปูชกเถราปทานที่ ๔ (๓๔๔)

ว่าด้วยผงแห่งดอกไม้ ๓ ดอก

[๓๔๖] มีภูเขาชื่อว่าภูตคณะ อยู่ในที่ไม่ไกลภูเขาหิมวันต์ ที่ ภูเขานั้น เราได้เห็นผ้าบังสุกุลแขวนห้อยอยู่บนยอดไม้ ขณะ นั้นเราได้เลือกเก็บเอาดอกหงอนไก่ ๓ ดอก มาบูชาผ้าบังสุกุล ด้วยจิตโสมนัสยินดี.

ในกัปที่ ๓๑ แต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใด ในกาลนั้น ด้วย กรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งดอกไม้ ๓ ดอก.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระตีณิกิงกณิปูชกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบตีณิกิงกณิปูชกเถราปทาน