ชอบฟังรายการธรรมะทางวิทยุทุกวัน จะได้บุญในระดับใด เพราะไม่ได้ใช้ความเพียรเหมือนไปนั่งกรรมฐาน

บุญสำเร็จจากการฟังธรรมเป็นระดับภาวนามัย คือ สูงกว่าบุญขั้นทานและศีล เพราะการฟังธรรม ทำให้เกิดปัญญา ความรู้ ความเข้าใจที่ถูกต้องเป็นสัมมาทิฏฐิ ทำให้ตรัสรู้เป็นพระ-อริยบุคคลได้ ในขณะเดียวกันถ้าไปเพียรนั่งกรรมฐานแต่ขาดความเข้าใจจะไม่เกิดปัญญาเลยมีแต่สะสมความไม่รู้เท่านั้น

การฟังธรรมเป็น บุญกิริยาวัตถุ 10 เป็นระดับภาวนามัยหรือ ผมมีความเข้าใจเพียงแต่ว่า การนั่งสมาธิและการเดินจงกรม เป็นภาวนามัยอย่างเดียว นอกจากการปฏิบัติธรรมแล้ว มีการทำบุญใดอีกที่เป็นภาวนามัย เช่น การฟังธรรมขอความกรุณาอธิบาย และขออนุโมทนาด้วยครับ.

ในบุญญกิริยาวัตถุ ๑๐ หมวดภาวนา ได้แก่ การฟังธรรม การแสดงธรรม การเจริญภาวนา และทิฏฐุชุกรรม เป็นบุญสำเร็จด้วยการภาวนา การฟังธรรมเป็นการอบรมเจริญปัญญาอย่างหนึ่ง เพราะเมื่อบุคคลฟังธรรมเข้าใจแล้วจึงอบรมเจริญสมถและวิปัสสนาได้ เมื่อไม่ฟังจะอบรมเจริญ ภาวนาไม่ได้

สาธุ............ครับ

อนุโมทนาค่ะ

ขอคัดข้อความจากผู้รู้มาให้ท่านพิจารณานะครับ

คำว่า กรรมฐาน คือที่ตั้งการกระทำกรรมทางใจ เป็นกุศลขั้นภาวนา ตามหลักคำสอนแบ่งเป็น ๒ ประเภท คือ สมถกรรมฐาน ๑ วิปัสสนากรรมฐาน ๑ สมถกรรมฐาน คือ การอบรมความสงบของจิตเพื่อระงับนิวรณ์ ผลคือบรรลุฌานขั้นต่างๆ เมื่อฌานไม่เสื่อมตายแล้ว ย่อมบังเกิดในพรหมภูมิ แต่ละกิเลสไม่ได้ ส่วนวิปัสสนากรรมฐานคือ การอบรมเจริญปัญญา เพื่อการละกิเลสเป็นลำดับขั้นจนเป็นพระอรหันต์ ไม่ต้องเกิดอีกเลย พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงเน้นการเจริญวิปัสสนากรรมฐาน คือการเจริญสติปัฏฐานหรืออริยมรรคมีองค์แปด เพราะเป็นหนทางเพื่อการดับกิเลส อันเป็นสาเหตุของทุกข์ในวัฏฏะที่สุดเพื่อการบรรลุพระนิพพาน

การที่ท่านหายจากโรคต้องเป็นผลของกุศลกรรมแน่นอน แต่ไม่ใช่ผลจากการประพฤกติปฏิบัติที่ไม่ตรงกับคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า เคยรู้จักผู้ป่วยหนักหลายๆ คน ไม่เห็นเขาทำอะไร นอกจากการรักษาตามที่จะทำได้ เขาก็หายจากโรคได้ แต่บางคนทำอย่างไรก็ไม่หายหรือตายไปเลย ถึงไม่ป่วยก็ตายได้

เชิญคลิกอ่าน...ว่าด้วยการเจริญสติปัฏฐาน๔[โกสลสูตร]

การเจริญสติปัฏฐานของพระผู้มีพระภาคเจ้า และพระอริยสาวกทั้งหลาย เพื่อรู้แจ้งอริยสัจจธรรมตามความเป็นจริง มิใช่เพื่อจุดประสงค์อย่างอื่น ถ้ามีจุดประสงค์อย่างอื่น ชื่อว่าไม่ปฏิบัติตามพระธรรมคำสอน ดังนั้นเพื่อให้การปฏิบัติตรงตาม พระธรรมคำสอนควรศึกษาพระธรรมคำสอน ให้เข้าใจอย่างถูกต้อง ส่วนคำสอนอื่นๆ ที่นอกจากพระไตรปิฎก และอรรถกถาแล้วไม่ควรใส่ใจเลย