กำจัดน้ำใจหยาบ สันดานบาปแห่งชายหญิง

สัตว์โลกได้พึ่งพิง ม ลบาปบำเพ็ญบุญ

ข้าขอประนตน้อม ศิรเกล้าบังคมคุณ

สัมพุทธการุณ ญ ภาพนั้นนิรันดร

[๗๔๐] ดูก่อนอานนท์ ก็ภิกษุพวกใดพวกหนึ่ง ในบัดนี้

ในกาลที่เราล่วงไปแล้วก็ดี จักเป็นผู้มีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่ง

ไม่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง คือ มีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง

ไม่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งอยู่

พวกภิกษุเหล่านี้นั้น ที่เป็นผู้ใคร่ต่อการศึกษา

จักเป็นผู้เลิศ

จาก จุนทสูตร (ว่าด้วยการปรินิพพานของพระสารีบุตร)

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๓๐ หน้า ๔๒๓-๔๔๒

........................................................

ด้วยความเคารพธรรม สมควรแก่ธรรม

พระธรรมเป็นมรดกอันล้ำค่าที่ยังมีอยู่ ควรศึกษาและไตร่ตรองให้เข้าใจตรงตามพระธรรมด้วยความเคารพ โดยไม่คิดเอาเอง ไม่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง คือ มีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง ไม่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งอยู่ จึงควรเริ่มจากการเข้าใจถูกในสภาพธรรมที่กำลังปรากฏขณะนี้ให้เข้าใจ จนกว่าปัญญาจะค่อยๆ เจริญขึ้นรู้ลักษณะสภาพธรรมที่

กำลังปรากฏตรงตามความเป็นจริง ที่พึ่งจริงๆ คือ ปัญญา ปัญญาที่เริ่มจากความ

เห็นถูกในสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏขณะนี้ตามปกติตามความเป็นจริง

ขออนุโมทนาค่ะ

ธรรมที่เป็นเกาะเป็นที่พึ่ง (ไม่ใช่เกราะที่เป็นเครื่องป้องกัน) หมายถึงธรรมที่เป็นที่พึ่งดุจเกาะที่อยู่กลางมหาสมุทร..เป็นที่พึ่งที่ทำให้ไม่จมในมหาสมุทรคือกิเลสทั้งหลาย...ธรรมนั้นคือสติปัฏฐาน4ค้นในหลายพระสูตร เช่นเจลสูตร คิลานสูตร กล่าวถึงแต่สติปัฏฐาน4เท่านั้นพระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๑ - หน้าที่ 397

[๗๑๒] ดูก่อนอานนท์ ก็ภิกษุเป็นผู้มีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่งไม่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง คือ มีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง ไม่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งอยู่. ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมพิจารณาเห็นกายในกายอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌา และโทมนัสในโลกเสีย. ย่อมพิจารณาเห็นเวทนาในเวทนาอยู่. . . ย่อมพิจารณาเห็นจิตในจิตอยู่. . . ย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรมอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสีย. ดูก่อนอานนท์ ภิกษุเป็นผู้มีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่ง ไม่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง คือ มีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง ไม่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งอยู่ อย่างนั้นแล.

[๗๑๓] ดูก่อนอานนท์ ก็ผู้ใดผู้หนึ่งในบัดนี้ก็ดี ในเวลาที่เราล่วงไปแล้วก็ดี จักเป็นผู้มีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่ง ไม่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง คือมีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง ไม่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งอยู่ ภิกษุเหล่าใดเป็นผู้ใคร่ต่อการศึกษา ภิกษุเหล่านั้นจักเป็นผู้เลิศ.

จบคิลานสูตรที่ ๙ ขออนุโมทนาและขอบคุณเมตตาคะที่ติงธรรมที่เป็นเกาะไม่ใช่เกราะคะ

เกาะน้ำท่วมไม่ถึงฉันใด ปัญญาที่เข้าใจความจริงขณะนี้ (สติปัฏฐาน) ก็เป็นเกาะที่ทำ

ให้ห้วงน้ำคืออวิชชาท่วมไม่ถึงฉันนั้น ปัญญาความเข้าใจจึงเป็นเกาะที่พึ่งอย่างแท้จริง

ขออนุโมทนาด้วยครับ

ที่พึ่งอื่นไม่แน่นอน ที่แน่นอน มีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งทุกภพทุกชาติ

มีธรรมเป็นเกาะได้มั้ย?.........ถ้าไม่รู้จักธรรม

ธรรม จะเป็นที่พึ่งได้ ก็ต่อเมื่อเป็นผู้มีความเข้าใจ ครับ ขออนุโมทนาครับ

มีพระพุทธเป็นที่พึ่งได้ไหม?..............ถ้าไม่ได้อบรมเจริญปัญญา

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ