ทำไมจึงต้องเห็นความจริงของสิ่งที่มีจริงคะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
สิ่งที่ควรรู้ยิ่ง คือ สิ่งที่มีจริงที่เป็นสภาพธรรม ที่กล่าวว่า ควรรู้ยิ่งในสิ่งที่มีจริง เพราะ เป็นสิ่งที่มีลักษณะให้รู้ เพราะ รู้ในลักษณะของสภาพธรรมที่เกิดขึ้น ขณะนั้นก็รู้ว่าเป็นธรรม ไม่ใช่เรา ก็เป็นการไถ่ถอน ละความความไม่รู้และเห็นผิดที่ยึดถือว่าเป็นเราเป็นสัตว์ บุคคล ได จนดับกิเลสได้ในที่สุด ขณะนี้มีสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏ เป็นสิ่งที่ควรรู้ยิ่ง เพราะอะไร เพราะขณะนั้นไม่มีอย่างอื่นให้รู้ มีแต่สิ่งที่กำลังปรากฏเท่านั้น เพราะฉะนั้น เข้าใจสิ่งที่กำลังปรากฏกับ ไปทำอย่างอื่นเพื่อเข้าใจ อย่างไหนถูก ฟังให้เข้าใจสิ่งที่กำลังฟัง ไม่ต้องไปทำอย่างอื่นเพื่อเข้าใจ เพราะขณะนี้มีสิ่งที่มีจริงกำลังปรากฏ พร้อมให้สติรู้ได้ฉะนั้น การไปทำอย่างอื่นเพื่อเข้าใจ ก็เฉออกจากสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏ แล้วเมื่อไหร่จะเข้าใจ ถ้าไปศึกษาเพื่อให้เข้าใจ ก็ขณะนี้มีธรรมกำลังปรากฏ พร้อมให้ระลึกศึกษา พิจารณา เพราะฉะนั้นเข้าใจสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏมั่นคงขึ้น ขณะนี้ธรรมกำลังปรากฏเกิดแล้วดับไปเร็วมาก รู้ธรรมใดหรือยัง จนกว่าความเข้าใจเพิ่มขึ้นระลึกได้ถึงสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏ ไม่ใช่เราที่อยากรู้ ต้องการรู้ เป็นไปไม่ได้ เป็นเรื่องละ ไม่ใช่เรื่องต้องการ ถ้าความเข้าใจมั่นคงขึ้นว่า สิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏเป็นสิ่งที่ควรรู้ยิ่ง เพราะรู้ได้ ถ้ายังไม่ปรากฏจะรู้ได้อย่างไร การฟังศึกษาพระธรรมในหนทางที่ถูกต้องที่เข้าใจถูกในสิ่งที่มีจริง ย่อมเป็นไปในการดับกิเลสได้ในที่สุด ครับ
เชิญคลิกฟังคำบรรยายท่านอาจารย์สุจินต์ได้ที่นี่ ครับ
สิ่งที่ควรรู้ยิ่งคือสิ่งที่กำลังปรากฎ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ธรรมเป็นเรื่องที่ละเอียด จึงควรอย่างยิ่งที่จะค่อยๆ ฟัง ค่อยๆ ศึกษาไป ความรู้ความเข้าใจก็จะค่อยๆ เจริญขึ้น สำคัญอยู่ที่ความเข้าใจอย่างถูกต้อง เพราะแท้ที่จริงแล้ว ธรรม ไม่ได้อยู่ในหนังสือ ไม่ได้อยู่ในตำราเลย แต่มีอยู่จริงในชีวิตประจำวัน ทุกขณะของชีวิตเป็นธรรมทั้งหมด เป็นธรรมที่เกิดขึ้นตามเหตุตามปัจจัยแล้วก็ดับไป ไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน ขณะนี้ไม่พ้นไปจากจิต เจตสิก และรูป เลย เป็นธรรมที่เกิดขึ้นเป็นไป สิ่งเหล่านี้แหละที่ควรรู้ควรศึกษาให้เข้าใจ เพราะมีจริงๆ แต่ไม่รู้ จึงต้องศึกษาเพื่อจะได้รู้ความจริง จากที่มากไปด้วยความไม่รู้ ความยึดถือว่าเป็นตัวตนสัตว์บุคคลต่างๆ เป็นต้น ก็จะค่อยๆ เข้าใจ เป็นไปเพื่อขัดเกลาความไม่รู้ ความเห็นผิดและกิเลสทั้งหลายได้ในที่สุด ครับ
... ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ ...
ขอบคุณและอนุโมทนาค่ะ
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ
เพราะปกติหลงลืมสติก็เห็นเป็นคนนั้นคนนี้เป็นวัตถุสิ่งของ แต่ถ้าสติเกิดระลึกตรงลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏเป็นธรรมแต่ละหนึ่ง แต่ละอย่าง ไม่ใช่เรา เพื่อละความไม่รู้ ละความเห็นผิด และละความติดข้องค่ะ
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ