การทำงานในชีวิตประจำวัน ต้องฝึกความอดทน โดยต้องอดทนต่อเจ้านาย ลูกน้องเพื่อนร่วมงาน บางครั้งสิ่งที่เราคิดว่าถูกต้องดีแล้ว แต่คนอื่นไม่เห็นด้วย ทำให้เกิดปัญหาตามมา ซึ่งเราก็พยายามแก้ไขปัญหาต่างๆ ให้ดีที่สุด เรียกว่าฝึกขันติหรือไม่ ซึ่งบางครั้งก็คิดว่าจะปล่อยวาง คือไม่ยุ่งแล้ว ปล่อยไปอะไรจะเกิดก็ช่างมัน อันนี้เป็นโมหะหรือไม่

ขันติ คือ ความอดทนอดกลั้น เป็นธรรมฝ่ายกุศลควรอบรม ด้วยการเข้าใจสภาพธรรมตามความเป็นจริง เพราะมีปัญญาเข้าใจความจริงจึงเป็นผู้ไม่มักโกรธ อดทนต่ออารมณ์ที่มากระทบ ผู้ที่อดทนอดกลั้นได้เพราะมีปัญญา

ขอยกตัวอย่างจากพระไตรปิกฏ

ขอเชิญคลิกอ่านที่นี่ครับ

มีขันติเป็นกำลัง [จริยาปิฎก]

สัตว์ บุคคล ตัวตนไม่มี เพราะฉะนั้นขันติ จึงเป็นความอดทนต่อสภาพธรรมที่เป็นอกุศล คืออโทสเจตสิก

ทำดีที่สุดตามคุณธรรมที่เราได้สะสมมา อะไรที่มากไปเพราะปัญญาและโสภณธรรม อื่นยังไม่เจริญ ก็ให้รู้ตามความเป็นจริง ค่อยๆ สะสมอบรมไป ที่คิดว่าเป็นเรื่องใหญ่ ในวันนี้ อาจเป็นเรื่องเล็กในวันหน้า

ขออนุโมทนาครับ

ขอเชิญอ่านเพิ่มเติม ...

จันทกุมารชาดก ทรงบําเพ็ญขันติบารมี