ขณะที่ถามปัญหาแม้เกี่ยวกับธรรม มักเป็นไปกับความอยาก ต้องการรู้

ขอเรียนถามว่า ถามอย่างไรจึงเป็นกุศลครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ขึ้นอยู่กับสภาพจิตขณะนั้นเป็นสำคัญ ถ้าเป็นกุศลศรัทธา กุศลฉันทะ มุ่งประโยชน์ เพื่อความเข้าใจอย่างถูกต้อง เพื่อความกระจ่างในธรรมนั้นๆ เพื่อขัดเกลาละคลายความไม่รู้ ละคลายความสงสัย ก็ย่อมเป็นประโยชน์ อย่างนี้ไม่ใช่โลภะ แต่ถ้ามีจุดประสงค์อย่างอื่น อยากจะรู้มากๆ "อยากจะเป็นคนรู้ธรรม" มุ่งลาภสักการะสรรเสริญหรือแม้แต่ต้องการคำชมว่าตั้งคำถามดี อย่างนี้ย่อมไม่พ้นจากอกุศล โลภะมาตลอดเลย ทั้งหมดก็ไม่พ้นไปจากความเกิดขึ้นเป็นไปของธรรม ไม่ว่าจะเป็นกุศล หรือ อกุศล ก็ตาม พระธรรมก็แสดงให้เข้าใจสิ่งที่มีจริงตรงตามความเป็นจริง ว่า เป็นธรรม ไม่ใช่เรา ครับ
... ยินดีในกุศลของทุกๆ ท่านครับ ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

กราบขอบพระคุณและกราบอนุโมทนา อ.คำปั่นค่ะ

ขณะที่โลภะเกิดเป็นอกุศล ต่างกับขณะที่ฟังธรรมแล้วเข้าใจ ขณะนั้นเป็นกุศลที่ประกอบด้วยปัญญาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ