หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๘๘]

หวังดี ไม่เดือดร้อน

ไม่ว่าคนชั่วหรือคนดี เมตตาก็สามารถที่จะเป็นมิตรหวังดี ไม่หวั่นไหว เป็นมิตรคือให้เขารู้ว่า อะไรถูก อะไรผิด ไม่ใช่ว่าเป็นมิตร เขาต้องการอะไรเราก็ให้ อย่างนั้นไม่ใช่มิตร แต่มิตรจริงๆ คือ ความหวังดีจริงๆ ต้องให้เขาเข้าใจถูกต้องว่าอะไรถูก อะไรผิด เวลาที่พบคนพาล ถ้าเรามีความหวังดีมีความเป็นมิตร เราสามารถจะชี้แจงอธิบายเหตุผลให้รู้ว่าอะไรถูก อะไรควร แต่เขาจะทำได้หรือไม่ได้ จะดีหรือไม่ดี ไม่ใช่เรื่องของเรา แต่ในขณะนั้นรักษาทั้งสองฝ่าย คือ ใจของคนที่เมตตา ไม่เดือดร้อนเลย โลกจะลุกเป็นไฟ ใครทำอะไรได้ น้ำจะท่วม น้ำจะแห้ง ใครทำอะไรได้ เพราะว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดต้องมีเหตุปัจจัยที่จะเกิดขึ้นเป็นอย่างนั้น

เพราะฉะนั้น เมื่อมีความเข้าใจอย่างนี้ ใจมนุษย์แต่ละคน เดี๋ยวดี เดียวชั่ว เพราะฉะนั้น เราจะรู้ได้อย่างไรว่า ใจของเขาซึ่งชั่ว จะกลับดีได้ไหม และจะกลับดีได้เมื่อไหร่ แต่ความเป็นมิตร ไม่ได้ทำให้เราหวังร้ายกับใครเลย ซึ่งคนที่ฟังหรือคบเรา ก็ต้องรู้ว่า ขณะนั้นเราไม่ได้โกรธ เรามีความหวังดีแล้วเราชี้แจงเหตุผล ซึ่งแล้วแต่ว่าเขาจะเชื่อหรือไม่เชื่อ จะทำหรือไม่ทำ จะดีหรือไม่ดีนั้น ไม่ใช่หน้าที่ของเรา แต่หน้าที่ของเรา คือ ขณะนั้นรักษาจิต ไม่ได้เดือดร้อนเลยกับความไม่ดีของใคร และก็มีความเมตตาที่จะอนุเคราะห์ด้วย

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ