ความตระหนี่
โดย oom  5 ธ.ค. 2551
หัวข้อหมายเลข 10611

มีแมวไม่มีเจ้าของ มาแอบนอนที่บ้านซึ่งมีระเบียงยืนออกไป ดิฉันก็ไม่ยอมให้มันอยู่ด้วย เพราะไม่ชอบขนแมว กลัวมาขี้เลอะเทอะ แบบนี้ถือว่าดิฉันตระหนี่ที่อยู่หรือไม่



ความคิดเห็น 1    โดย prachern.s  วันที่ 8 ธ.ค. 2551
ธรรมดาจิตปุถุชนทั้งหลาย ขณะที่โทสะเกิดขึ้นในลักษณะนี้ ยากที่จะพ้นจากความตระหนี่ เพราะเป็นปกติของปุถุชน

ความคิดเห็น 2    โดย oom  วันที่ 8 ธ.ค. 2551
กรณีนี้ถ้าเรามีเมตตาต่อแมว เราน่าจะยอมให้มันอยู่ด้วย ถึงแม้ว่าจะทำในสิ่งที่ไม่ถูกใจเรา เราก็ควรสงเคราะห์ที่ให้มันอาศัยอยู่ใช่หรือไม่

ความคิดเห็น 3    โดย ajarnkruo  วันที่ 9 ธ.ค. 2551

กุศลทุกประการเป็นสิ่งที่ควรเจริญครับ ถ้าปัญญาเกิด ปัญญาย่อมเห็นว่ากุศลเป็นกุศลอกุศลเป็นอกุศล กุศลมีประโยชน์ควรเจริญ อกุศลเป็นโทษควรละ หรือเห็นว่าทั้งกุศลและอกุศลเป็นสภาพของนามธรรมอย่างหนึ่ง ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เป็นไปตามเหตุปัจจัย บังคับให้กุศลเกิดอย่างเดียวไม่ได้ บังคับไม่ให้อกุศลเกิดก็ไม่ได้ แต่สติระลึกรู้สภาพธรรมที่ปรากฏตามความเป็นจริงว่าทั้งกุศลและอกุศล ไม่ใช่ตัวตนได้ และสติที่ระลึกได้นั้น ปัญญาก็ย่อมจะรู้ว่าไม่ใช่เรา หรือ ของเราด้วย


ความคิดเห็น 4    โดย wannee.s  วันที่ 10 ธ.ค. 2551

ถ้าจิตไม่เป็นไปในทาน ในศีล ในภาวนา ขณะนั้นก็เป็นอกุศลจิต เมตตาเป็นสิ่งทีดี ที่ ควรเจริญ ไม่ว่าจะกับคนหรือกับสัตว์ค่ะ สังสารวัฏฏ์ที่แสนยาว แมวตัวนั้นก็อาจเคย ผูกพันกับเรา เป็นญาติเราในอดีตก็ได้ค่ะ


ความคิดเห็น 5    โดย chatchai.k  วันที่ 3 พ.ค. 2564

ขออนุโมทนาครับ