ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นแแ จิตเกิดขึ้นหนึ่งขณะจะมีอะไรปรากฏไหม? จิตขณะเกิดขึ้นมีใครหรือเปล่า จิตเห็นเกิดขึ้นเห็น แค่เห็น ทำกิจเห็น หากคิดแตกย่อยชีวิตออกมา เพียงชั่วขณะที่เห็น เป็นเราหรือเปล่า? และสิ่งที่ปรากฏเป็นใครหรือเปล่า? เพราะฉะนั้น อยู่คนเดียวหรืออยู่หลายคนตามความเป็นจริง แน่นอนจิตเกิดขึ้นแล้วดับไปไม่มีใครทั้งสิ้น เพราะฉะนั้น ที่ว่า อาจหาญร่าเริงก็คือ สามารถที่จะสละความยึดมั่นในความเป็นเรา รักใครที่สุด รักตัวเองที่สุด นี่เป็นคำพูดซึ่งยังไม่ได้ประจักษ์สภาพธรรมตามความเป็นจริง ที่ว่ารักตัวเองทั้งๆ ที่ไม่มีตัวเลย ก็เพราะเหตุว่ามีสิ่งที่ปรากฏให้เห็น แล้วก็มีความคิดนึกตามสิ่งที่ปรากฏ มีความทรงจำเป็นอัตตสัญญามั่นคงเป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใดแน่ๆ กำลังนั่งอยู่ที่นี่ คนทั้งนั้น โต๊ะ เก้าอี้ ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งนั้น เพราะฉะนั่นการที่จะถึงการอยู่ผู้เดียว ก็คือ ไม่ใช่เรา เป็นแต่เพียงขณะจิตหนึ่งซึ่งเกิดขึ้นและดับไป อาจหาญร่าเริงไหมที่จะรู้ว่า ในที่สุด ไม่มีอะไรเลย ไม่เหลืออะไรเลย แม้แต่ที่เคยเข้าใจว่า เป็นเราก็ไม่มี และรักใครที่สุด ยอมสละความรักนั้นไหมที่ว่า ไม่มีตัวตน มีแต่สภาพธรรม เกิดแล้วดับไป ด้วยเหตุนี้จึงต้องเป็นผู้กล้า ผู้อาจหาญที่จะรู้ความจริง.

..กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ด้วยความเคารพอย่างยิ่งค่ะ..

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ