หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๖๑]

อกุศลทั้งหมดเป็นโทษ

ความโกรธเป็นโทษกับใคร ความพยาบาทเป็นโทษกับใคร? ไม่ใช่กับคนที่ถูกโกรธ แต่ว่าขณะนั้นก็ไม่มีเรา แต่มีธาตุ (สิ่งที่มีจริง ที่ทรงไว้ซึ่งลักษณะของตน) ที่เป็นอกุศลเกิดดับสืบต่อยับยั้งไม่ได้ที่จะสะสมจนกระทั่งมากจนกระทั่งปิดบัง ไม่ให้สามารถเข้าใจลักษณะของสภาพธรรม แต่ธรรมก็เป็นสิ่งที่ละเอียดมาก โกรธเกิดแน่ๆ ใครจะไม่โกรธ ถ้าไม่ใช่พระอนาคามีบุคคล แล้วปัญญาอยู่ที่ไหน ปัญญาจะมีการเริ่มเข้าใจถูกในโทษของอกุศล เช่น ความโกรธ แต่ก็ไม่ใช่แต่เฉพาะความโกรธ อกุศลทั้งหมดเป็นโทษ เพราะฉะนั้น ในขณะนั้นที่จะค่อยๆ แม้เกิดเข้าใจจริงๆ ว่าไม่มีประโยชน์เลย ใครสามารถที่จะแสดงธรรมที่จะทำให้เราเห็นโทษอย่างนั้นได้แม้เพียงเล็กน้อย ก็ต้องมีผู้เดียวคือพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า กัลยาณมิตรผู้ประเสริฐสุด ไม่มีใครเทียบได้ เพราะว่า ความโกรธเป็นธาตุที่เกิดแล้วประทุษร้าย เพราะฉะนั้น แต่ละคนซึ่งไม่รู้จักธาตุชนิดนี้ก็ยึดถือแล้วก็ยังคงเป็นเรา ความโกรธนั้นจึงไม่บรรเทา

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ