* สภาพธรรมที่เกิดจากเหตุปัจจัย เมื่อเกิดแล้วก็ดับไปอย่างรวดเร็ว กุศลเกิดแล้วก็ดับไป อกุศลเกิดแล้วก็ดับไป

* แต่ที่สำคัญก็คือทั้งกุศลและอกุศล สามารถทำให้เกิดผลคือ

- กุศลเป็นความดีงาม เมื่อเกิดกับจิตขณะใด ก็ปรุงแต่งให้จิตขณะนั้นดีงาม ปราศจากโทษทั้งกับตนเอง และผู้อื่น และสามารถให้ผลที่ดีต่อไป คือ เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส รู้สิ่งที่กระทบทางกาย ที่น่าพอใจ หรือเป็นปัจจัยให้เกิดในสุคติภูมิก็ได้

- ส่วนอกุศลเป็นความชั่ว เมื่อเกิดขึ้นกับจิตขณะใดก็ปรุงแต่งให้จิตขณะนั้นเป็นอกุศล ซึ่งมีโทษทั้งกับตนเอง และผู้อื่น และสามารถให้ผลที่ไม่ดีต่อไป คือ เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส รู้สิ่งที่กระทบทางกาย ที่ไม่น่าพอใจ หรือเป็นปัจจัยให้เกิดในทุคติภูมิก็ได้

* ปัญญาจากการฟังพระธรรม ทำให้เข้าใจถูกว่า อกุศลเป็นความชั่ว มีโทษ และกุศลเป็นความดี มีคุณ ซึ่งสามารถให้ผลต่อจิตขณะนั้น และให้ผลต่อไปได้ ตามกำลังของอกุศลหรือกุศลนั้น

* ดังนั้นดีหรือชั่วที่ผ่านไป จะต้องให้ผล ไม่ใช่ผ่านไปโดยไม่มีผลอะไรเลย

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขออนุโมทนาครับ 

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ 

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ 

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ