หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๓๒๕]

ไม่ละทิ้งสิ่งที่มีค่าที่สุด

พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงเป็นเรื่องชีวิตจริงๆ ตั้งแต่เกิดจนตายทุกๆ ชาติ และพระผู้มีพระภาคทรงตรัสรู้ลักษณะของสภาพธรรม และทรงแสดงธรรมเพื่อให้ผู้ที่ได้ฟังเข้าใจสภาพธรรมเพื่อที่จะได้ประพฤติปฏิบัติในสิ่งที่เป็นประโยชน์ในทุกๆ ชาติ เพราะเหตุว่าพระนิพพานนี่แสนไกล ถ้าใครคิดที่จะบรรลุถึงพระนิพพาน จะคิดถึงการรู้แจ้งอริยสัจจธรรม จะคิดถึงการที่จะประจักษ์ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังเกิดดับในขณะนี้ จะรู้ได้ว่า ไม่ใช่เป็นสิ่งซึ่งปัญญาสามารถที่จะประจักษ์ได้อย่างรวดเร็ว เพราะฉะนั้น ก็ยังเป็นอีกไกลมากทีเดียว แต่ถ้าได้เข้าใจธรรมแล้วได้ประพฤติปฏิบัติในสิ่งที่เป็นประโยชน์ไปทุกชาติ ก็จะทำปัญญาค่อยๆ อบรมเจริญขึ้น เพราะเหตุว่า เป็นความจริงที่เมื่อเกิดมาแล้ว ทุกคนก็เป็นผู้ที่ยังมีกิเลส ในชีวิตประจำวันจะเห็นได้จริงๆ ว่า ยังเป็นไปตามกำลังของกิเลส ที่จะไม่ให้กิเลสเกิดขึ้นเลยในวันหนึ่งๆ เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

เพราะฉะนั้น หนทางเดียวที่จะทำให้กิเลสค่อยๆ ลดกำลังลง ก็คือ การเป็นผู้ที่ไม่ทอดทิ้งการศึกษา การฟังพระธรรม การพิจารณาพระธรรมโดยละเอียด เพื่อที่จะให้เกิดปัญญาที่สามารถที่จะระลึกได้รู้ลักษณะของสภาพธรรมในชีวิตประจำวันจริงๆ ซึ่งการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน ก็ย่อมแสดงถึงการที่เคยได้ฟังพระธรรม การเคยได้พิจารณาพระธรรมและการเข้าใจธรรมในอดีตด้วย

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ