ชีวิตของสัตว์เดรัจฉานมีความเป็นอยู่ลำบากยากเย็นยิ่งนัก

เพราะเป็นสัตว์ที่มีภัยแห่งชีวิตรอบด้าน

ต้องแสวงหาที่กินที่นอน ต้องคอยระวังภัยจากมนุษย์

และสัตว์ที่ใหญ่กว่าเนืองนิตย์

สัตว์ที่เกิดในภูมินี้ ไม่ว่าจะไปทางไหน ก็ไปในสภาพตามขวาง

หรือตามยาว คือ คว่ำอกไปทั้งสิ้น

นอกจากร่างกายจะมีสภาพไปอย่างขวาง

จิตใจก็มีสภาพขวางอีกด้วย คือ ขวางจากมรรคผลนิพพาน

เพราะขึ้นชื่อว่าเป็นสัตว์เดรัจฉาน

แม้ว่าจะมีคุณงามความดีสักเท่าใดและมีน้ำใจประเสริฐเพียงไหน

ก็ไม่มีโอกาสที่จะบรรลุอมตธรรม อย่างมากที่สุดก็ได้เพียงสวรรค์สมบัติ

อนุโมทนา

แล้วผู้ที่จะได้เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานนั้นเขาได้ทำกรรมประเภทไหน จึงมีกรรมนำไปสู่ภูมิของเดรัจฉานคะ

และเดรัจฉานแต่ละประเภท มีน้ำหนักกรรมที่ต่างกันใช่หรือไม่ อย่างไรคะและสำหรับมนุษย์ในปัจจุบันต้องระวังกรรมด้านใดเป็นพิเศษเพื่อป้องกันกรรมนั้น และหากมนุษย์จะช่วยสัตว์ให้ได้สวรรค์สมบัติจะช่วยส่งเสริมได้อย่างไรคะ

ขึ้นชื่อว่ากรรมคือการยังสัตว์มีชีวิตให้ตกล่วงไป

ย่อมทำสัตว์ให้เกิดในนรก ในกำเนิดเดรัจฉาน ในเปตวิสัย และในอสุรกาย

ครั้นมาเกิดในมนุษย์เล่า ก็ทำให้เป็นคนมีอายุสั้น

ปัญจาวุธชาดกที่ ๕

ขุททกนิกาย เอกนิบาตชาดก เล่ม ๓ ภาค ๒ หน้า ๘๗-๘๘

เรื่องมหาวาตกาลอุบาสก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ หน้า ๑๒๙

ในระหว่างแม่น้ำคงคาได้มีอุบาสกชื่อ มหาวาตกาละ เขาสาธยายอาการ ๓๒ เพื่อมุ่งโสดาปัตติมรรคถึง ๓๐ ปี ถึงทิฏฐิวิปลาสว่า เราสาธยายอาการ ๓๒ อยู่อย่างนี้ ก็ไม่อาจให้เกิดแม้เพียงโอภาสได้ ชะรอยพระพุทธศาสนา จักไม่เป็นศาสนาเครื่องนำสัตว์ออกจากภพ (เป็นแน่) กระทำกาลกิริยาแล้ว ได้ไปเกิดเป็นลูกจระเข้ยาว ๙ อุสภะ ที่แม่น้ำมหาคงคา คราวหนึ่ง เกวียนบรรทุกเสาหิน ๖๐ เล่มเดินทางไปตามท่ากัจฉปะ จระเข้นั้นฮุบกินทั้งโค ทั้งหินเหล่านั้นจนหมดสิ้น นี้เป็นเรื่องตัวอย่างในอกุศลกรรม

อยากจะทราบว่ามีสัตว์เดรัจฉานประเภทใดในโลกนี้ ที่มีความรู้เข้าใจนิสัยมนุษย์เราเท่าที่เคยเห็นไดยินมีช้าง ลิงและสุนัขบางชนิด นอกนั้นยังมีสัตว์เดรัจฉานประเภทใดอีกที่มีสภาพจิตใจสูง และสัตว์เดรัจฉานที่สร้างคุณงามความดี เมื่อตายไปมนุษย์ต่างก็อุทิศส่วนกุศลให้ ส่วนกุศลจะถึงซึ่งความดีงามที่สัตว์ได้สร้างไว้อย่างไร?

ถามผ่านไปถึงท่านอาจารย์สุจินต์หรือผู้แทน

น้อม รีบเร่ง

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ