สวัสดีค่ะ

ตอนนี้หนูมีความทุกข์ใจเกิดขึ้น เนื่องจากพ่อของหนูถูกศาลตัดสินจำคุกจากคดีที่ต้องรับโทษแทนผู้มีพระคุณ (พ่อบอกแบบนั้น) หนูสงสารพ่อมากแต่ช่วยอะไรไม่ได้เลย

หนูศึกษาธรรมก็เข้าใจว่าสัตว์โลกมีกรรมเป็นของของตน สิ่งที่เกิดกับพ่อก็คงจะมาจากกรรมที่เคยทำในอดีต แต่หนูก็ยังคงทุกข์ใจไม่คลายคิดว่าเขาจะเป็นอย่างไรบ้างจะลำบากไหม อยากช่วยแต่ก็เกินกำลัง คิดแล้วก็ได้แต่เศร้าเสียใจ

อยากจะขอความกรุณาท่านคณาจารย์ และท่านสมาชิกช่วยให้ธรรมะที่จะเตือนสติและทำให้หนูคลายทุกข์นี้ได้บ้าง

ขอขอบพระคุณและขออนุโมทนาทุกท่านไว้ ณ ที่นี้ค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ความเศร้าโศกเสียใจ ความทุกข์ใจ ก็เป็นธรรมดา เป็นธรรมที่มีจริงที่เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย ตราบใดที่ยังไม่สามารถดับความติดข้องได้ ก็ย่อมเป็นเหตุปัจจัยให้เกิดความทุกข์ใจ เศร้าโศกเสียใจ เป็นธรรมดา นี้คือ ความเป็นจริง สำหรับคุณพ่อแล้ว ท่านคงไม่ต้องการให้ลูกมาเศร้าโศกเสียใจเพราะท่าน เพราะความเศร้าโศกเสียใจ นั้น เป็นสิ่งที่ไม่มีประโยชน์เลย เมื่อเป็นเช่นนี้ หน้าที่ของเรา คือ เป็นคนดี เป็นลูกที่ดี ทำสิ่งที่ถูกต้องดีงาม ทำกิจต่างๆ แทนท่าน จึงไม่มีอะไรที่จะสำคัญไปกว่า การเป็นคนดี ขณะที่ความดีเกิดขึ้น จะไม่เดือดร้อนใจ จะไม่ทุกข์ใจเลย และนี้แหละคือสิ่งที่จะทำให้คุณพ่อท่านปลาบปลื้มใจ
ก็ขอให้ได้ฟังพระธรรมศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญาต่อไป เพราะปัญญานี้แหละ จะเป็นที่พึ่งสำหรับชีวิตอย่างแท้จริง ไม่ว่าจะเป็นเมื่อใด ปัญญาก็ไม่ทำให้เป็นทุกข์เลย ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ....

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ อ. คำปั่น มากค่ะ ที่กรุณาให้คำที่เป็นประโยชน์ ให้เข้าใจความจริงที่สุด