ทางองค์การพุทธศาสนิกสัมพันธ์แห่งโลก ได้เรียนเชิญ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ไปร่วมสนทนาธรรม ในบ่ายวันเสาร์ที่ ๒๘ นี้ ข้าพเจ้าขอแบ่งปันธรรมที่ได้ฟังมาในวันนี้ ประเด็นตอนหนึ่ง ...

พระธรรมกับวิทยาศาสตร์ วิทยาศาสตร์เป็นวิชาการที่มีประโยชน์ต่อมนุษยชาติอย่างมากมายเช่น วิทยาศาสตร์การแพทย์ ฟิสิกส์ ดาราศาสตร์ คลื่น เป็นต้น แต่ผลการศึกษาค้นคว้าไม่สามารถนำไปสู่การรู้ความจริงของสิ่งที่มีจริง (สัจจธรรม) ได้เลย

มีการสนทนาถึงกาแล็กซี่ บิ๊กแบง โมเลกุล อะตอม ... เป็นต้น

แท้จริงแล้วทั้งหมดเป็นเพียงบัญญัติเรื่องราวต่างๆ ของ ความคิดเท่านั้น คิดมีจริงเกิดขึ้นแล้วดับไป แต่เรื่องราวที่จิต คิด นั้นอยู่ที่ไหน วิทยาศาสตร์ หรือ ศาสตร์ใดๆ ก็ตามไม่สามารถนำไปสู่การรู้ความจริงได้ (ความจริงที่พระพุทธองค์ทรงตรัสรู้)

เห็น มีจริง ไม่มีใครทำเห็นได้ เห็นเกิดขึ้นเห็นเพียงสิ่งที่ปรากฏทางตา ซึ่งสิ่งที่ปรากฏทางตา คือ สีที่อยู่ที่มหาภูตรูป เห็นเกิดขึ้นไม่ใช่เห็นกาแล็กซี่ เห็นโมเลกุล

นักวิทยาศาสตร์ผู้ศึกษาพระธรรมเข้าใจย่อมไม่เข้าใจผิดว่า วิทยาศาสตร์จะสามารถนำไปสู่การรู้ความจริงได้ เพราะมีความเข้าใจถูกว่า กาแล็กซี่ บิ๊กแบง โมเลกุล อะตอม ... เป็นเพียงเรื่องราวที่คิดเท่านั้น คิดเท่านั้นที่มีจริง เรื่องราวต่างๆ ไม่มีจริง

ชีวิตประจำวันหลังเห็น หลังได้ยิน ... แล้ว คิด มักจะคิดด้วยจิตที่เป็นอกุศล แล้วขณะที่คิดถึงกาแล็กซี่ คิดถึงบิ๊กแบง ขณะนั้นจิตเป็นกุศลหรืออกุศล?

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ อย่างยิ่งค่ะ...

เชิญคลิกอ่านที่นี่ครับ

นักวิทยาศาสตร์บางคนวิเคราะห์ว่าอาจจะเกิดวินาศภัย 12/21/12

ทิฏฐิของอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์

ขออนุโมทนาพี่เมตตา ที่นำธรรมข้อคิดให้เข้าใจขึ้น ครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

พระธรรมเป็นสัจจะเป็นความจริง ที่จริงตลอดทุกยุคทุกสมัย

แม้กาลเวลาจะผ่านเลยมาหลายพันปีแล้วก็ตาม

แต่วิทยาศาสตร์นั้นไม่เคยหยุดนิ่ง

ถึงแม้จะมีการทดลองและพิสูจน์ทางกายภาพมากมาย

แต่ทฤษฎีทั้งหลายก็ยังมีการเปลี่ยนแปลงตลอด

ทฤษฎีเก่าถูกล้มล้างด้วยทฤษฎีใหม่อยู่เรื่อยๆ

แต่พระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่มีอะไรมาล้มล้างได้เลย

เพราะ จริงตลอดกาลและทนต่อการพิสูจน์ ค่ะ

เห็นได้ถึงความแตกต่างเป็นอย่างมากของวิทยาศาสตร์ กับ สัจจธรรม ที่พระพุทธองค์ทรงแสดง จริงๆ ครับ การที่มีผู้ที่นำวิทยาศาสตร์มาอธิบายสัจจธรรมนั้น ก็เป็นเพียงความคิดเท่านั้น และไม่สามารถที่จะนำพาไปสู่การรู้ความจริงที่เป็นสัจจธรรมได้เลย

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาพี่เมตตา, อาจารย์ผเดิม และทุกๆ ท่านครับ

ความเห็นของบุคคลผู้ที่ได้ตรัสรู้ความจริง กับ บุคคลผู้ที่ไม่ได้ตรัสรู้ความจริง นั้น เทียบกันไม่ได้เลย ความเห็นของบุคคลผู้ที่ไม่ได้ตรัสรู้ความจริง นั้น ก็เป็นความคิดที่เป็นไปในเรื่องราวต่างๆ ศาสตร์ต่างๆ ที่ไม่เป็นไปกับความเข้าใจถูกเห็นถูกในลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง แต่บุคคลผู้ที่ได้ตรัสรู้ความจริง คือ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงตรัสรู้สิ่งที่มีอยู่จริงๆ

ปัญญานั้นเองเป็นเครื่องยอมรับที่แน่นอนที่สุด อันเกิดจากการประจักษ์ความจริงตามที่พระองค์ทรงแสดง นั่นคือ สภาพธรรมในขณะนี้ ว่าเป็นธรรมไม่ใช่เรา โดยถึงด้วยการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม

...ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาในกุศลจิตของ อ.คำปั่น และ อ. ผเดิม และ ทุกๆ ท่าน ด้วยค่ะ...

ไม่ว่าศาสตร์ใดๆ ก็ไม่สามารถค้นพบความจริงของสิ่งต่างๆ จนถึงที่สุดได้ นอกจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น แม้มีผู้ที่อ่านจากพระไตรปิฎก และ พูดว่า แม้จักรวาล โลกต่างๆ ดวงดาวทั้งหลายในจักรวาล ในหมื่นจักรวาล ล้วนต้องแตกดับสักวันหนึ่ง ... แต่เขาก็ไม่มีทางเข้าถึงความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ความเป็นอนัตตาของสิ่งที่มีจริงได้เลย

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาในกุศลจิตของพี่เมตตาและทุกท่านค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับผม...

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ที่จริงผมเห็นด้วยนะครับ กับการสนทนาธรรมในเรื่องนี้ แต่บางทีการตัดบทแค่ว่า เห็นเป็นสภาพที่มีจริง ไม่ว่าจะเห็น กาแล็กซี่หรืออะตอม สำหรับคนที่เขาไม่เข้าใจ หรือไม่เคยฟังแล้วเขาอาจจะคิดว่า พระธรรมกับวิทยาศาสตร์ไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลย ถึงแม้จะอ้างว่าการศึกษาวิทยาศาสตร์นั้นไม่ใช่เป็นไปเพื่อการละ ไม่ใช่จุดประสงค์ของพระพุทธศาสนา แต่ถ้าสามารถอธิบายเชื่อมโยงกันได้ และมีที่มาที่ไป มีเหตุผลรองรับ อย่างน้อยก็จะแสดงให้เห็นว่า วิทยาศาสตร์เป็นส่วนหนึ่ง หรือ อุตุนิยาม พีชนิยาม ที่พระพุทธองค์ทรงค้นพบ แต่ทรงถ่ายทอดแค่ใบไม้ในกำมือ คือ ธรรมนิยาม เท่านั้น และที่สำคัญแม้การเข้าใจในธรรมจะสำคัญที่สุด แต่ตราบใดที่ยังคงอิงอาศัยร่างกายในโลกใบนี้อยู่ ก็ยังต้องกินต้องใช้เทคโนโลยี ถ้าปฏิเสธสิ่งเหล่านี้ ก็เท่ากับปฏิเสธ สิ่งที่ท่านกำลังอ่าน และปฏิเสธความอยากของตัวท่านเอง

พระพุทธศาสนาไม่ได้ปฏิเสธวิทยาศาสตร์เลย เพราะการค้นคว้าสาขาต่างๆ ด้านวิทยาศาสตร์การแพทย์ ค้นคว้ายารักษาโรค วิทยาศาสตร์เกี่ยวกับฟิสิกส์ แสง คลื่น เคมี นำประโยชน์มหาศาลแก่มวลมนุษย์ ผู้ที่ศึกษาธรรมก็เป็นนักวิทยาศาสตร์ได้

สมัยพุทธกาลท่านหมอชีวกโกมารภัจจ์ ท่านก็เป็นแพทย์ได้ถวายการรักษาแก่พระพุทธองค์ และท่านก็เป็นพระโสดาบัน ท่านได้ประจักษ์สิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏแต่ละอย่าง ตามความเป็นจริงว่า เป็นเพียงสภาพธรรมไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล ไม่ใช่กาแล็กซี่ ไม่ใช่โมเลกุล เพราะสัตว์ บุคคล กาแล็กซี่ มีเพราะคิด

ขณะคิดเท่านั้นที่เป็นปรมัตถ์ คิดเกิดขึ้นคิดถึงเรื่องแกแล็กซี่ แล้วดับไป เรื่องราวเกี่ยวกับกาแล็กซี่ หายไปไหน ที่แท้กาแล็กซี่ก็เป็นเพียงหลายๆ จักรวาลนับไม่ถ้วนรวมกัน สิ่งที่ปรากฏกับเห็นก็เป็นแต่สีจริงๆ เมื่อเห็นดับไป หลังเห็นจึงคิดถึงสิ่งที่เคยจำไว้ว่า เป็นดวงดาวต่างๆ มากมาย ...

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านด้วยค่ะ...

พระพุทธศาสนาเป็น โลกของอนัตตา

ศาสาตร์อื่นๆ เป็น โลกของอัตตา

อนิจจะ ทุกขะ อนัตตา คือตัวขันธ์ ๕ และสิ่งที่เป็นขันธ์ ก็คือขณะนี้ ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย และทางใจ เกิดขึ้นแล้วก็ดับไป สิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏทางตา ทางหู ... เกิดขึ้นและดับไป ใครก็บังคับให้เห็นเกิดไม่ได้ เมื่อมีปัจจัยพร้อม เห็นจึงเกิด เกิดขึ้นเห็น แล้วก็ดับ ทุกสิ่งทุกอย่างจากไม่มี แล้วมี แล้วหามีไม่ ... โลกของอนัตตา

ท่านอาจารย์กล่าวไว้ว่า ... สิ่งที่มีจริงเกิดแล้วดับ เกิดแล้วดับตลอดเวลา กำลังฟังความเข้าใจความจริงที่ตรัสจากพระโอษฐ์ ทรงแสดงคำจริง

อนุโมทนาน้องเมตตา ดีค่ะที่ใครมีโอกาสไปร่วมสนทนาธรรมที่ไหน มีอะไรๆ ดีๆ ก็มาเล่าสู่กันฟัง เป็นกิจที่ควรทำของกัลยาณมิตรค่ะ

ความคิดเป็นนามธรรม คิดเป็นกุศลก็ได้ คิดเป็นอกุศลก็ได้ อยู่ที่โยนิโสมนสิการ ถ้าคิดถึงธรรมะ ว่าทุกขณะเป็นธรรมะ แม้ว่าจะยังไม่ถึงตัวจริงของธรรมะ ที่ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน ก็ยังมีประโยชน์กว่าคิดทางโลกที่ไม่มีสาระ ที่มีแต่ทำให้กิเลสเจริญค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ไกลจากกิเลส

วิทยาศาสตร์ ทุกวิทยาศาสตร์เป็นไปเพื่อเอาชนะธรรมชาติ การพัฒนายาเพื่อชลอการแก่ ไม่เป็นโรคต่างๆ แต่ก็หนีแก่ หนีตายไม่ได้ พัฒนาอุปกรณ์สื่อสาร สื่อมีเดียต่างๆ เพื่อความบันเทิงไม่เหงา แต่ก็ต้องเหงา พัฒนาเครื่องจักรต่างๆ เพื่อความสะดวกสบาย แต่เครื่องใช้ต่างๆ ก็ต้องเสื่อมเสียหายและไม่เคยเอาชนะได้เลย แต่ธรรมมะไม่ได้สอนให้ฝืน ไม่ได้ให้เอาชนะธรรมชาติ แต่สอนให้อยู่กับธรรมชาติอย่างเป็นมิตร เป็นเพื่อนทุกข์ และให้รู้ว่าสิ่งที่ปรากฏเป็นความจริงขณะปรากฏ เป็นไปเพื่อความละคลายความติดข้องผูกพันธ์

กล่าวคือวิทยาศาสตร์เป็นไปเพื่อการ สร้างเรือน ที่อยู่ที่อาศัยแห่งความติดข้องสืบต่อไม่จบสิ้น แต่พุทธศาสตร์เป็นไปเพื่อการหานายช่างผู้สร้างเรือนเมื่อพบก็ ทำลายเรือน นั้นทิ้ง คือ ทำลายอวิชชา ด้วยวิชชา

ขออนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาค่ะ