[เล่มที่ 73] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย พุทธวงศ์ เล่ม ๙ ภาค ๒ [เล่มที่ 73] - หน้าที่ 723

ครั้งนั้น พระมหาบุรุษตรัสคำเป็นต้นว่า ดูก่อนมาร ท่านบำเพ็ญ บารมีเพื่อบัลลังก์มาแต่ครั้งไร แล้ว ทรงน้อมพระหัตถ์ขวาสู่แผ่นปฐพี. ขณะนั้น นั่นเอง ลมและน้ำที่รองแผ่นปฐพี ซึ่งหนาหนึ่งล้านหนึ่งหมื่นสี่พันโยชน์ ก็ไหว ก่อนต่อจากนั้น มหาปฐพีนี้ ซึ่งหนาสองแสนสี่หมื่นโยชน์ก็ไหว ๖ ครั้ง. สายฟ้า แลบและอสนีบาตหลายพันเบื้องบนอากาศ ก็ผ่าลงมา. ลำดับนั้น ช้างคิรีเมขละ ก็คุกเข่า. มารที่นั่งบนคอคิรีเมขละ ก็ตกลงมาที่แผ่นดิน. แม้พรรคพวกของ มารก็กระจัดกระจายไปในทิศใหญ่ทิศน้อย เหมือนกำแกลบที่กระจายไปฉะนั้น.มีต่อนะ

กราบนอบน้อมพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นด้วยเศียรเกล้า

พระโพธิสัตว์บำเพ็ญพระบารมีนานแสนนาน ยากแสนยากที่ไม่มีผู้ใดจะทำได้ ด้วยเหตุเพียงเพื่อพระโพธิญาณ ที่มีพระมหากรุณาต่อสัตว์โลกให้ได้รู้ความจริงที่จะออกจากสังสารทุกข์ได้ เมื่อทรงตรัสรู้แล้วทรงเสด็จไปทุกแห่งหนเพื่อประกาศพระธรรมทุกวัน ตลอด 45 พรรษา มีผู้รู้แจ้งความจริงตามที่ทรงแสดงพ้นความทุกข์ พ้นภัยในสังสารวัฎฎ์ สิ้นสุดการเกิดการตาย นับจำนวนไม่ถ้วนทั้งมนุษย์ เทวดา พรหม

ท่านเหล่านั้น ล้วนสะสมเหตุ และอัธยาศัย เห็นคุณค่าของการได้ฟังความจริงจากพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ เป็นเวลายาวนาน จึงจะได้รับฟังคำที่พระพุทธองค์ทรงแสดงในชาติต่อๆ มา จนถึงชาติสุดท้าย รู้แจ้งประจักษ์ความจริงถึงที่สุด พ้นจากมารทั้งปวง

ยินดีในกุศลและขอบพระคุณท่านผู้เผยแพร่พระธรรมด้วยความเคารพค่ะ

ขออนุโมทนาครับ