[เล่มที่ 57] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ทุกนิบาตชาดก เล่ม ๓ ภาค ๓
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
๑. ทัฬหวรรค
๑. ราโชวาทชาดก ว่าด้วยวิธีชนะ
๒. สิคาลชาดก ว่าด้วยการทําโดยไม่่พิจารณา
๓. สูกรชาดก ว่าด้วยหมูท้าราชสีห์
๔. อุรคชาดก ว่าด้วยงูผู้มีคุณธรรมสูง
๕. ภัคคชาดก ว่าด้วยอายุ
๖. อลีนจิตตชาดก ว่าด้วยกัลยาณมิตร
๗. คุณชาดก ว่าด้วยมิตรธรรม
๘. สุหนุชาดก เปรียบเทียบม้า ๒ ม้า
๙. โมรชาดก ว่าด้วยนกยูงเจริญพระปริตต์
๑๐. วินีลกชาดก ว่าด้วยหงส์ ๒ ตัว
๒. สันถววรรค
๑. อินทสมานโคตตชาดก ว่าด้วยการสมาคมกับสัตบุรุษ
๒. สันถวชาดก ว่าด้วยความสนิทสนม
๓. สุสีมชาดก ว่าด้วยพระเจ้าสุสีมะ
๔. คิชฌชาดก ว่าด้วยสายตาแร้ง
๕. นกุลชาดก อย่าวางใจมิตร
๖. อุปสาฬหกชาดก ว่าด้วยคุณธรรมที่ไมี่ตายไปจากโลก
๗. สมิทธิชาดก ว่าด้วยการไม่รู้เวลาตาย
๘. สกุณัคฆิชาดก ว่าด้วยเหยี่ยวนกเขา
๙. อรกชาดก ว่าด้วยการแผ่เมตตา
๑๐. กกัณฏกชาดก ว่าด้วยกิ้งก่าได้ทรัพย์
๓. กัลยาณธรรมวรรค
๑. กัลยาณธรรมชาดก ผู้มีกัลยาณธรรม
๒. ทัททรชาดก ราชสีห์กับสุนัขจิ้งจอก
๓. มักกฏชาดก ว่าด้วยพิง
๔. ทุพภิยมักกฏชาดก ว่าด้วยการคบคนชั่ว
๕. อาทิจจุปัฏฐานชาดก ว่าด้วยลิงไหว้พระอาทิตย์
๖. กฬายมุฏฐิชาดก ว่าด้วยโลภมาก
๗. ตินทุกชาดก ว่าด้วยอุบาย
๘. กัจฉปชาดก ว่าด้วยเต่า
๙. สตธรรมชาดก ว่าด้วยสตธรรมมาณพ
๑๐. ทุทททชาดก ว่าด้วยคติของคนดีคนชั่ว
๔. อสทิสวรรค
๑. อสทิสชาดก ว่าด้วยอสทิสกุมาร
๒. สังคามาวจรชาดก ว่าด้วยช้างเข้าสงคราม
๓. วาโลทกชาดก ว่าด้วยน้ําหาง
๔. คิริทัตตชาดก ว่าด้วยการเอาอย่าง
๕. อนภิรติชาดก ว่าด้วยจิตขุ่นมัว-ไม่ขุ่นมัว
๖. ทธิวาหนชาดก ว่าด้วยพระเจ้าทธิวาหนะ
๗. จตุมัฏฐชาดก ผู้เลวทราม ๔ อย่าง
๘. สีหโกฏฐุกชาดก ตัวเหมือนราชสีห์แต่เสียงไม่เหมือน
๙. สีหจัมมชาดก ลาปลอมเป็นราชสีห์
๑๐. สีลานิสังสชาดก ว่าด้วยอานิสงส์ศีล
๕. รุหกวรรค
๑. รุหกชาดก
๒. สิริกาฬกัณณิชาดก ว่าด้วยสิริกับกาฬกรรณี
๓. จุลลปทุมชาดก ว่าด้วยการลงโทษหญิงชายทําชู้กัน
๔. มณิโจรชาดก ว่าด้วยพระเจ้าอธัมมิกราช
๕. ปัพพตูปัตถรชาดก ว่าด้วยสระที่เชิงเขาลาด
๖. วลาหกกัสสชาดก ว่าด้วยความสวัสดี
๗. มิตตามิตตชาดก อาการของผู้เป็นมิตรและมิใช่มิตร
๘. ราธชาดก เรื่องจริงเก่าไม่ดีไม่ควรพูด
๙. คหปติชาดก ว่าด้วยการทวงในเวลาที่ยังไม่ถึงกําหนด
๑๐. สาธุศีลชาดก ว่าด้วยเลือกเอาผู้มีศีล
๖. นตังทัฬหวรรค
๑. พันธนาคารชาดก ว่าด้วยเครื่องผูก
๒. เกฬิสีลชาดก ว่าด้วยปัญญาสําคัญกว่าร่างกาย
๓. ขันธปริตตชาดก ว่าด้วยพระปริตป้องกันสัตว์ร้ายต่างๆ
๔. วีรกชาดก ว่าด้วยโทษเอาอย่างผู้อื่น
๕. คังเคยยชาดก ว่าด้วยผู้ชอบโอ้อวด
๖. กุรุงคมิคชาดก ว่าด้วยการร่วมมือกัน
๗. อัสสกชาดก ไม่รู้ของจริงเพราะมีสิ่งใหม่ๆ ปิดไว้
๘. สุงสุมารชาดก ว่าด้วยผู้มีปัญญาไม่สมกับตัว
๙. กักกรชาดก ว่าด้วยผู้ฉลาดเอาตัวรอดได้
๑๐. กันทคลกชาดก นกหัวขวานตายเพราะไม้แก่น
๗. พีรณัตถัมภกวรรค
๑. โสมทัตตชาดก ว่าด้วยอาการของผู้ขอ
๒. อุจฉิฏฐภัตตชาดก นางพราหมณีหาชายชู้
๓. ภรุราชชาดก ประทุษร้ายผู้มีศีลย่อมวิบัติ
๔. ปุณณนทีชาดก ว่าด้วยการไม่ระลึกถึง
๕. กัจฉปชาดก ตายเพราะปาก
๖. มัจฉชาดก ไฟราคะร้อนกว่าไฟอย่างอื่น
๗. เสคคุชาดก การได้รับทุกข์จากผู้เป็นที่พึ่ง
๘. กูฏวาณิชชาดก หนามยอกเอาหนามบ่ง
๙. ครหิตชาดก คนโง่เขลาย่อมเห็นแก่เงิน
๑๐. ธัมมัทธชชาดก ว่าด้วยผู้ถึงธรรมของสัตบุรุษ
๘. กาสาววรรค
๑. กาสาวชาดก ว่าด้วยผู้ควรนุ่งห่มผ้ากาสาวะ
๒. จุลลนันทิยาชาดก ผลของกรรมดีและกรรมชั่ว
๓. ปุฏภัตตชาดก ว่าด้วยการคบ
๔. กุมภีลชาดก คุณธรรมเครื่องให้เจริญ
๕. ขันติวรรณนชาดก ต้องอดใจในคนที่หาคุณธรรมยาก
๖. โกสิยชาดก ว่าด้วยผู้รู้กาลควรไม่ควร
๗. คูถปาณกชาดก หนอนท้าช้างสู้
๘. กามนีตชาดก ผู้ถูกโรครักครอบงำรักษายาก
๙. ปลายิชาดก ว่าด้วยขับไล่ศัตรูแบบสายฟ้าแลบ
๑๐. ทุติยปลายิชาดก คนถูกความเร่าร้อนเผาจนไม่อาจสู้ข้าศึกได้
๙. อุปาหนวรรค
๑. อุปาหนชาดก อนารยชนย่อมใช้ศิลปะในทางผิด
๒. วีณาถูณชาดก รักคนผิด
๓. วิกัณณกชาดก คนเห็นแก่อามิสย่อมเดือดร้อน
๔. อสิตาภุชาดก โลภมากลาภหาย
๕. วัจฉนขชาดก ว่าด้วยดาบสผู้มีเล็บงาม
๖. พกชาดก นกเจ้าเล่ห์
๗. สาเกตชาดก เหตุให้เกิดความรัก
๘. เอกปทชาดก ความเพียรทำให้เกิดประโยชน์หลายอย่าง
๙. หริตมาตชาดก ว่าด้วยผู้มีอิสรภาพ
๑๐. มหาปิงคลชาดก ว่าด้วยพระเจ้าปิงคละผู้ร้ายกาจ
๑๐. สิคาลวรรค
๑. สัพพทาฐชาดก ผู้มีบริวารมากเป็นใหญ่ได้
๒. สุนขชาดก ผู้ฉลาดย่อมช่วยตัวเองได้
๓. คุตติลชาดก ศิษย์คิดล้างครู
๔. วิคติจฉชาดก ความปรารถนาไม่มีที่สิ้นสุด
๕. มูลปริยายชาดก กาลเวลากินสัตว์พร้อมทั้งตัวเอง
๖. พาโลวาทชาดก ว่าด้วยคนมีป้ญญาบริโภค
๗. ปาทัญชลิชาดก ว่าด้วยปาทัญชลีราชกุมาร
๘. กิงสุโกปมชาดก คนไม่รู้ธรรมด้วยญาณย่อมสงสัยในธรรม
๙. สาลกชาดก ว่าด้วยสาลกวานร
๑๐. กปิชาดก เข้าใจว่าลิงเป็นฤๅษี