หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๖๙๑]

ธรรมที่เป็นประโยชน์ คือธรรมฝ่ายดี

ธรรม (สิ่งที่มีจริง) เป็นธรรม และปัญญาความเห็นถูก รู้ว่าธรรมฝ่ายไหนดี ธรรมฝ่ายไหนไม่ดี เป็นอกุศลมากๆ แล้วก็จะรู้ความจริงได้ไหม กำลังเพลิดเพลินในสิ่งที่กำลังปรากฏเป็นเรื่องเป็นราวต่อๆ กันไป แล้วจะรู้ความจริงของแต่ละหนึ่งที่ต่างกันได้ไหม? (ไม่ได้เลย)

เพราะฉะนั้น ก็ต้องรู้ว่าเมื่อความจริงเป็นอย่างนี้ ละเอียดลึกซึ้งอย่างนี้ ไม่ใช่เราอย่างนี้ แต่หมายความถึงการอบรมกุศลธรรมใช่ไหม? เพราะฉะนั้น เป็นชีวิตประจำวันจริงๆ ปล่อยให้เพลิดเพลินไปทั้งวันด้วยโลภะ ปล่อยให้คิดเรื่องอื่นๆ ด้วยความขุ่นข้องหมองใจ รับข่าวคราวต่างๆ มีแต่เรื่องอย่างนั้นอย่างนี้ ทำให้จิตขุ่นมัวเศร้าหมอง รู้ว่าเป็นโทษหรือเปล่าหรือว่าเป็นประโยชน์ขณะนั้น? ที่จะประคองไม่ให้เป็นอย่างนั้นได้ เพราะเห็นโทษใช่ไหม? (ต้องเห็นโทษถึงจะประคองได้) แล้ววันนี้ๆ เห็นโทษบ้างไหม? (วันนี้ยังไม่เห็นเลย)

กำลังเพลิดเพลิน นั่นเป็นอกุศลธรรมใช่ไหม? (เป็นอกุศลธรรมแน่นอน) จะให้กุศลธรรมเกิด โดยไม่รู้อย่างนั้นหรือ? ต้องมีฉันทะที่จะเห็นประโยชน์ว่าธรรมที่เป็นประโยชน์ คือธรรมฝ่ายดี เป็นปัญญาความเห็นถูก จึงสามารถเห็นโทษของอกุศล วันนี้ตั้งแต่ตื่นมา อกุศลทั้งนั้นเลยใช่ไหม ในขณะที่ไม่ได้เข้าใจธรรม? (ใช่) เพราะฉะนั้น ผู้ที่รู้หนทางก็ประคองจิตไม่ให้เป็นไปในทางฝ่ายอกุศล ด้วยการเจริญกุศล ให้กุศลที่ยังไม่เกิด เช่น ความเข้าใจธรรมที่กำลังฟัง ค่อยๆ เพิ่มขึ้นๆ เพราะถ้าไม่มีการฟังเลย กุศลที่จะเข้าใจธรรมเพิ่มขึ้น จะมีได้ไหม? (มีไม่ได้เลย)

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

กราบอนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาครับ