คือผมเกิดในตระกูลที่ไม่ได้นับถือพุทธเลยไม่รู้จะไปถามใคร จะให้ผู้ใหญ่เป็นธุระ จัดการอะไรคงจะไม่ได้ คิดว่าถ้าจะบวช ทุกอย่างต้องเตรียมการเองหมด ไม่ทราบ ใครพอจะแนะนำได้ไหมว่าเขาต้องทำอย่างไรกันบ้าง บวชแบบง่ายๆ ไม่จัดงานอะไร หรอกครับขั้นแรกไปขออนุญาตเจ้าอาวาสก่อนหรือ? กี่วันจึงจะได้บวช เสร็จแล้วยัง ไงต่อ ต้องเตรียมอะไรบ้าง อัฐบริขาร 8 มีอะไรบ้าง ซื้อที่ไหน วันบวชนี่ ผมต้อง โกนหัวไปเองหรือเปล่า แล้วใส่ชุดนาคด้วยไหม หรือว่ายังไง ต้องถวายเงิน หรือ อะไร ให้พระอุปัชฌาย์ด้วยไหม ตอนไหน

ขั้นตอนทั้งหมดควรปรึกษาทางวัดที่เราจะไปบวช เพราะว่าในแต่ละแห่งมี ระเบียบการไม่เหมือนกัน

ขอบคุณครับ

ก่อนที่จะตัดสินใจบวชต้องศึกษาพระธรรมวินัยให้เข้าใจก่อน โดยเฉพาะศีล 227 ข้อซึ่งพระภิกษุต้อง ประพฤติปฏิบัติโดยเคร่งครัดนะครับ เป็นคฤหัสถ์ที่ดี ดีกว่าเป็น พระทุศีลถ้าหากพระมรณะภาพลงโดย มีอาบัติติดตัว ทุคติเป็นอันหวังได้ คือ อาบัติเหล่านั้น เป็นเครื่องกั้นมรรคผล และการเกิดในสุคติภูมิ

การบวชเป็นสิ่งที่ดีครับ แต่เมื่อบวชแล้วควรเป็นนักบวชที่ดีปฏิบัติตามพระธรรมวินัย

เชิญคลิกอ่านได้ที่...

ปัญหาเรื่องสิ่งที่ทำได้ยาก [ทุกกรปัญหาสูตร]

ในสมัยพุทธกาล กุลบุตรที่สนใจจะออกบวชนั้นก็เพราะ เขาได้เห็นโทษของการอยู่ครองเรือน และที่สำคัญคือ เขาได้เห็นดวงตาแห่งธรรมะ...เขาจึงออกบวช แต่ ณ ปัจจุบัน การบวชเปลี่ยนไปจากอดีตมากๆ ส่วนใหญ่...บวชกันเพราะ "ประเพณี" ไม่ใช่เพราะ "ศาสนา" และก็คิดไปแต่ว่า "สมกับเป็นลูกผู้ชาย" เท่านั้น จึงทำต่อๆ กันมา แต่ในกรณีของคุณเลิศ (ขออนุญาตสะกดอย่างนี้นะครับ) ยังไงก็ตามก่อนจะบวชนั้น ถ้าให้ถูกต้องตามหลัก"ศาสนา" ไม่ใช่ "ประเพณี" จะต้องศึกษาพระธรรมวินัยให้เข้าใจก่อน โดยเฉพาะ "ศีล 227 ข้อ" ต้องปฏิบัติอย่างเคร่งครัดนะครับ ถ้าดูแล้ว คิดว่าคงปฏิบัติตามไม่ได้ ขอแนะนำว่า "อยู่เป็นคฤหัสถ์อย่างคนธรรมดา...แล้วประพฤติตนเป็นวิญญูชน" จะดีที่สุด เพราะถ้าหากเกิดประพฤติผิดในเพศบรรพชิตนั้น จะเป็นบาปหนักยิ่งกว่าเพศฆราวาสอีก...นะครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

คนที่ไม่เข้าใจธรรม ไม่เห็นกิเลสของตัวเองและไม่ได้สะสมอุปนิสัยในการสละเพศคฤหัสถ์ แล้วบวช นั้น ไม่ใช่ผู้ที่จริงใจและไม่ใช่ผู้ตรง เพราะถามว่าบวชทำไม ถ้าตอบว่าเพราะเหตุนั้นๆ แต่ไม่ใช่เพราะได้เข้าใจพระธรรมและรู้อัธยาศัยของตนเองว่าเพื่อศึกษาพระธรรมและขัดเกลากิเลสในเพศภิกษุตามพระธรรมวินัยแล้ว สมควรบวชไหม การบวชเป็นภิกษุไม่ใช่เป็นอยู่อย่างสบายให้ผู้คนกราบไหว้ แต่เพราะเป็นผู้ที่เห็นกิเลสและเห็นโทษของกิเลส และรู้ว่าหนทางเดียวที่จะขัดเกลากิเลสก็ด้วยความเข้าใจพระธรรมจึงบวชเพื่อศึกษาธรรมและขัดเกลากิเลสยิ่งกว่าคฤหัสถ์ ฉะนั้น การดำรงชีวิตของคฤหัสถ์และบรรพชิตจึงต่างกันอย่างสิ้นเชิง

อ่านเพิ่มเติม

ทำไมบวช