ได้ฟังเรื่องของนางวิสาขาที่ร้องไห้เวลาหลานตาย แสดงว่าพระโสดาบันยังเสียใจใช่ไหม

พระโสดาบันละอคติ ๔ คือ ลำเอียงเพราะรัก เพราะโกรธ เพราะหลง เพราะกลัว พระโสดาบันละโลภะที่เกิดร่วมกับความเห็นผิด แต่พระโสดาบันยังไม่ได้ละโทสะ เวลาที่หลานตายก็ร้องไห้เศร้าโศกเสียใจเป็นธรรมดา

พระโสดาบันศีล ๕ ต้องบริสุทธิด้วยหรือไม่ เพราะเคยอ่านในหนังสือบอกว่า คนที่จะ เป็นพระโสดาบันต้องมีศลี ๕ ที่บริสุทธิ

บุคคลผู้บรรลุอริยสัทธรรมขั้นโสดาบัน จะมีศีล ๕ บริสุทธิ์ โดยเป็นคุณธรรมของพระโสดาบัน พระโสดาบันละมิจฉาทิฏฐิ วิจิกิจฉา และสีลพตปรามาส โดยยังมีโลภะที่ไม่ได้เกิดร่วมกับความเห็นผิดอยู่ และยังมีโทสะ โมหะอยู่

ขออนุโมทนาครับ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ