ควรทราบว่าอาบัติทั้งหลายมีโทษปิดกั้นการบรรลุนิพพานเฉพาะผู้ที่เป็นพระภิกษุ เมื่อ

ลาสิกขามาเป็นคฤหัสถ์แล้ว อาบัตินั้นก็ไม่มี แต่เมื่อกลับเข้าไปบวชเป็นพระภิกษุอีก

อาบัติที่เคยต้องในสมัยที่เคยบวชครั้งก่อนก็กลับมีเหมือนเดิม การนับวันที่ปกปิดก็นับ

เฉพาะเวลาที่อยู่ในเพศพระเท่านั้น สรุปคือเวลานี้เป็นคฤหัสถ์ ไม่มีอาบัติแล้ว ไม่ควร กังวลเรื่องอาบัติ แต่ความดี คือ กุศลธรรมทั้งหลายควรกระทำทุกเมื่อ ไม่ว่าจะ

อยู่ในเพศใด เวลาใด และวัยใด ก็ควรทำครับ

เรียนท่านอาจารย์ประเชิญ

1. อาบัติที่เคยทำติดตัวไปข้ามภพข้ามชาติหรือไม่ครับ ถ้าชาติต่อไปได้มีโอกาสบวชอีก อาบัติที่เคยทำไว้ในอดีตชาติจะส่งผลให้ปิดกั้นการบรรลุมรรคผลในชาติต่อไปในเพศของภิกษุหรือไม่ครับ

2. การถวายพวกกระดาษทิชชู่ แก้วน้ำ หรือจานพร้อมของว่าง แก่พระภิกษุสงฆ์ที่มาทำบุญที่บ้าน อยากสอบถามว่าหลังจากที่ประเคนแล้ว วันต่อไปหากทิชชู่นั้นยังไม่หมด เจ้าบ้านจะสามารถนำมาประเคนให้พระในวันใหม่ได้หรือไม่ครับ สมมติมีงานสองสามวันครับ หรือต้องซื้อทิชชู่กล่องใหม่ จานใส่ของว่างอันใหม่เลย เพราะเห็นส่วนมากเค้าจะสามารถนำกล่องทิชชู่เก่ามาถวายในวันใหม่ก็ได้ครับ

3. ภิกษุกับภิกษุกันเองสามารถประเคนของให้กันได้หรือไม่ครับ

๑.อาบัติที่ไม่แก้ไขให้ถูกต้องกั้นมรรคผลชาติเดียว แต่ก็เป็นปัจจัยทำให้ห่างไกลจาก

พระสัทธรรมมากเลย และโอกาสที่คนพาลจะกลับมาเกิดเป็นมนุษย์แสนยากครับ

๒.สิ่งของที่ไม่ใช่อาหารที่ต้องกลืนเข้าปาก ไม่ต้องประเคนก็ได้ครับ

๓.ไม่ได้ครับ ต้องเป็นอนุปสัมบัน คือสามเณร หรือคฤหัสถ์เท่านั้นเป็นผู้ประเคน

เรียนอาจารย์ประเชิญ ขอเสริมความเข้าใจอีกนิดนะครับ

ในคำตอบข้อที่ 2 แสดงว่ากล่องทิชชู่ที่ยังเหลืออยู่สามารถให้พระภิกษุใช้ได้ในวันงานต่อไป อย่างงั้นเหรอครับ แล้วถ้าเสร็จงานแล้วทิชชู่ในกล่องยังมีอยู่เราสามารถนำมาใช้ได้หรือเปล่าครับหรือควรปฏิบัติอย่างไรกับพวก เช่น ลูกอมที่เหลือเป็นเม็ดอื่นๆ ในจาน แก้วน้ำที่ใส่น้ำถวายแล้วพระฉันเหลือ พวกนี้หลังจากประเคนพระไปแล้ว จานก็ดี แก้วน้ำก็ดีสามารถนำมาใช้ในภายหลังได้หรือไม่ครับ เพราะยังไม่เคยเห็นพระท่านนำแก้วกลับวัด

ขอกราบอนุโมทนาด้วยนะครับ

สมมตินะครับ ถ้าเราบรรลุโสดาบันตอนเป็นฆารวาส แล้วกลับไปบวชจะเป็นอย่างไรครับ

เรียนความเห็นที่ ๕ สิ่งของที่ถวายท่านเพื่อใช้ในเวลาท่านมาทำพิธีกรรม ส่วนที่เหลือก็ยังเป็นของ

เจ้าของบ้าน แต่สำหรับลูกอมผมคิดว่าไม่ควรถวายครับ..

และความเห็นที่ ๖

ถ้าเป็นพระอริยบุคคลท่านย่อมเคารพในพระวินัยอย่างสูงสุดเลยครับ

ขอบคุณมากครับ