สันโดษ คือการพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่ใช่หรือไม่ เช่น เพื่อนๆ ขับรถป้ายแดงกันหมด แต่เราขับรถมือสอง เพราะเราไม่มีเงินพอที่จะซื้อรถป้ายแดง เราพอใจที่จะใช้รถมือสองตามฐานะของตน แบบนี้ถือว่าสันโดษหรือไม่

สันโดษคือการยินดีในสิ่งของของตนที่มีอยู่ ตามมีตามได้ ไม่โลภมาก จนเป็นเหตุให้กระทำทุจริต ข้อความในอรรถกถาส่วนมาก ท่านอธิบายตัวอย่างของพระภิกษุที่สันโดษในปัจจัยสี่ตามมีตามได้ ตามกำลัง และตามสมควร ขอเชิญอ่านรายละเอียดเรื่องสันโดษโดยตรงจากอรรถกถา

เชิญคลิกอ่านที่นี่ ... สันโดษ [สามัญญผลสูตร]

สันโดษ ยินดีในของที่ตนมีอยู่ ซึ่งหมายถึง มีอะไรก็ยินดีอย่างนั้น ไม่ปรารถนาสิ่งอื่นอันเป็นความมักมาก อย่างที่คุณยกตัวอย่าง เรื่องรถ ก็ถูกต้องแล้วคือ สันโดษในของที่ตนมีอยู่ ไม่ปรารถนามากกว่านั้นครับ เชิญอ่านข้อความในพระไตรปิฎกที่อธิบาย การยินดีของที่มีอยู่ ซึ่งเป็นความสันโดษ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 342

ข้อความบางตอนจาก อรรถกถา เมตตสูตร
ของใด ได้มาแล้วมีอยู่แก่คน ของนั้นชื่อว่า มีอยู่. ภิกษุยินดีด้วยของมีอยู่นั้นนั่นแล ไม่ปรารถนาของนอกจากนั้น ละความเป็นผู้ปรารถนาเกิน

จงพอใจในสิ่งที่ตนมี และไม่ยินดีของคนอื่น แต่ จงยินดีที่เห็นคนอื่นมี

สันโดษ คือรู้จักพอในสิ่งที่ตนเองมีอยู่ เช่น เสื้อผ้าเรามีเยอะแล้ว ก็ไม่ซื้อเพิ่มอีก คนที่มีภรรยาแล้วก็รู้จักพอ ยินดีในภรรยาของตนเท่านั้นไม่หาภรรยาน้อย นี้เรียกว่า สันโดษ

ขอบคุณมากค่ะที่ช่วยให้ความกระจ่าง

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ