* ปุถุชน คือผู้ที่หนาแน่นไปด้วยกิเลส เปรียบเหมือนพื้นปฐพี

* การที่ปุถุชนมีกิเลสเกิดขึ้นอย่างมากมายในชีวิตประจำวัน ก็เพราะมีพืชเชื้อของกิเลสที่สะสมตามนอนในจิต เป็นเหตุปัจจัย

* พืชเชื้อกิเลสในจิตที่สำคัญที่ทำให้เกิดกิเลสได้มากมาย ก็คือความเห็นผิด ความติดข้อง และความไม่รู้ตามความเป็นจริง

* ความเห็นผิดที่เป็นสามัญ หรือความเห็นผิดที่เป็นพื้นฐาน ให้เกิดความเห็นผิดที่มีกำลัง และกิเลสต่างๆ ก็คือความเห็นผิดว่ามีเรา เป็นเรา (สักกายทิฏฐิ) เพราะเมื่อมีความเห็นผิดว่ามีเรา จึงมีความเห็นผิดต่างๆ และกิเลสทั้งหลาย ที่สามารถจะทำทุกอย่างเพื่อตัวเรา แม้ในทางทุจริต เป็นอกุศลกรรมต่างๆ ซึ่งจะให้ผลเป็นทุกข์ต่างๆ มีทุกข์ในอบาย เป็นต้น หรือมีการทำลายพระธรรมวินัย ด้วยความเห็นผิด ซึ่งเป็นโทษอย่างยิ่ง

* ปุถุชน มี 2 จำพวก คือปุถุชนที่มืดบอด เพราะไม่มีการฟังพระธรรม ไม่มีการอบรมเจริญปัญญา และปุถุชนที่มีความดีงาม เพราะได้ฟังพระธรรม อบรมเจริญปัญญา เพื่อรู้สภาพธรรมตามความเป็นจริงว่าไม่ใช่เรา และเมื่อปัญญาเจริญจนสามารถประจักษ์แจ้งอริยสัจจธรรม เป็นพระโสดาบัน ดับความเห็นผิด และกิเลสหยาบที่เป็นเหตุให้ไปอบายได้หมดสิ้น จึงข้ามพ้นจากความเป็นปุถุชน ไปสู่ความเป็นพระอริยบุคคล

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

กราบขอบพระคุณ และกราบยินดีในกุศลจิต ด้วยค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ