* ในชีวิตแต่ละวัน เราต้องพบปะเกี่ยวข้องกับบุคคลต่างๆ มากมาย ทั้งที่เป็นเครือญาติ บุคคลที่คุ้นเคยกัน และบุคคลทั่วไป

* ที่สำคัญคือสภาพจิตที่เป็นไปในบุคคลต่างๆ เหล่านั้น เป็นกุศลหรืออกุศล

* โดยมากแล้ว จิตจะเป็นอกุศลในสัตว์บุคคลต่างๆ มากกว่าที่จะเป็นกุศล เพราะสะสมคุ้นเคยที่จะเป็นไปในทางอกุศลมามาก กล่าวคือ

- ถ้าเป็นคนที่เรารัก ผูกพัน คุ้นเคยด้วยความชอบ จิตก็ประกอบด้วยโลภะ ที่ติดข้องพอใจ ในบุคคลเหล่านั้น

- ถ้าเป็นคนที่ไม่ดีต่อเรา หรือไม่ดีต่อคนที่เรารัก หรือเป็นพวกพ้องกับคนที่ไม่ดีกับเราหรือกับคนที่เรารัก จิตก็ประกอบด้วยโทสะ มีขุ่นเคือง กระทบกระทั่ง ซึ่งเมื่อมีกำลังก็จะปรากฏออกมาเป็นความโกรธ หรือความผูกโกรธ ในบุคคลเหล่านั้น

* พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงว่า เมตตาจำปรารถนาในที่ทั้งปวง คือเป็นประโยชน์ทุกเมื่อ

* เมตตาคือสภาพที่ไม่ขุ่นเคือง (อโทสะ) ในสัตว์ บุคคล ต่างๆ

* ดังนั้น เมื่อจิตประกอบด้วยเมตตา จึงเป็นประโยชน์กับทั้งตนเองและผู้อื่น โดยไม่จำกัดว่าเป็นใครทั้งสิ้น

* การฟังพระธรรม อบรมปัญญา เข้าใจในความเป็นธรรม ที่ไม่ใช่เรา ก็จะเป็นปัจจัยให้มีเมตตาเกิดเพิ่มขึ้นในชีวิตประจำวัน

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขออนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ