ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระธรรมวินัยของพระผู้มีพระภาคฯ ที่รวบรวมไว้ในพระไตรปิฎกคือ พระวินัย (ระเบียบปฏิบัติสำหรับพระภิกษุ) พระสูตร และ พระอภิธรรม

ทั้งสามปิฎก เป็นแหล่งบันดาลใจให้เราอาจหาญ ร่าเริง ที่จะประพฤติปฏิบัติธรรม เพื่อดับความเห็นผิด และ ดับกิเลสทั้งปวงในที่สุด พระธรรมวินัยทั้งสามปิฎก สอนให้เราเข้าใจ "ธรรมะ"

"ธรรมะ" คือ ทุกอย่างที่มีจริง "การเห็น" เป็น "ธรรมะ" อย่างหนึ่ง เป็นสิ่งที่มีจริง "สี" เป็น "ธรรมะ" อย่างหนึ่ง เป็นสิ่งที่มีจริง" ความรู้สึก" เป็น "ธรรมะ" อย่างหนึ่งเป็นสิ่งที่มีจริง "กิเลส" เป็น "ธรรมะ" อย่างหนึ่งเป็นสิ่งที่มีจริง ฯลฯ

เมื่อพระผู้มีพระภาคฯ ทรงตรัสรู้ "อริยสัจจธรรม" พระองค์ทรงประจักษ์แจ้ง "ธรรมทั้งหลาย" ตามความเป็นจริง พระองค์ทรงแสดงธรรมเพื่อเราจะได้ประจักษ์แจ้งธรรมทั้งหลาย ตามความเป็นจริงเช่นเดียวกับพระองค์ ถ้าพระผู้มีพระภาคฯ ไม่ทรงแสดงพระธรรม เราก็ไม่รู้เรื่องสภาพธรรม

เรามักจะ "ยึดถือ" สิ่งที่ไม่เที่ยง ว่า เที่ยงสิ่ง ที่เป็นทุกข์ ว่า เป็นสุข สิ่งที่ไม่ใช่ตัวตน ว่า เป็นตัวตน จุดประสงค์ของพระไตรปิฎกคือ สอนให้ "อบรมเจริญมรรค ๘" ซึ่งนำไปสู่ "ความดับกิเลส"

หนังสือ "พระอภิธรรมในชีวิตประจำวัน" [Abhidhamma in Daily Life] โดย นีน่า วันกอร์คอม แปลโดย อ. ดวงเดือน บารมีธรรม จัดพิมพ์ครั้งที่ ๓ พ.ศ. ๒๕๕๓ โดย มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา

เปิดอ่านหรือดาวน์โหลดหนังสือ...

พระอภิธรรมในชีวิตประจำวัน

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

เรามักจะ "ยึดถือ" สิ่งที่ไม่เที่ยง ว่า เที่ยงสิ่งที่เป็นทุกข์ ว่า เป็นสุข สิ่งที่ไม่ใช่ตัวตน ว่า เป็นตัวตน

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณและอนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ