จิตใจที่ผ่องใสตามหลักคำสอนในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างไร
และมีวิธีปฏิบัติอย่างไรครับ อนุโมทนา
จิตผ่องใส คือ ไม่มีกิเลสอยู่เลย ได้แก่ความเป็นพระอรหันต์ บุคคลอื่นบางครั้งมีจิต
ผ่องใส บางครั้งจิตเศร้าหมองเพราะกิเลส ข้อปฏิบัติให้ถึงความเป็นพระอรหันต์ คือ
อริยมรรคมีองค์ ๘
ในอรรถกถาทีฆนิกายมหาวรรค มหาปทานสูตรมีอธิบายดังนี้
พึงทราบในคาถาที่สอง. บทว่า สพฺพปาปสฺส ได้แก่อกุศลทุกชนิด.บทว่า อกรณํ คือไม่ให้เกิดขึ้น. บทว่า กุสลสฺส ได้แก่กุศลอันมีในภูมิ ๔.บทว่า อุปสมฺปทา คือได้เฉพาะ. บทว่า สจิตฺตปริโยทปนํ คือยังจิตของตนให้ผ่องใส. ก็บทนั้นย่อมมีได้โดยความเป็นพระอรหันต์ ด้วยประการดังนี้บรรพชิตควรละบาปทั้งปวงด้วยศีลสังวร ยังกุศลให้ถึงพร้อมด้วยสมถะและวิปัสสนาทั้งหลาย ยังจิตให้ผ่องแผ้วด้วยอรหัตตผล นี้เป็นคำสอน คือ เป็นโอวาท คือ เป็นคำตักเตือนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย.
ในอรรถกถาธรรมบทมีอธิบายว่า
การยังจิตของตนให้ผ่องใสจากนิวรณ์ทั้ง ๕ ชื่อว่า สจิตฺตปริโยทปนํ.