หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๖๓]

ได้อะไรดีที่สุด

ทุกคน ก็มีเพื่อนมากบ้างน้อยบ้าง หวังอะไรจากเพื่อน หรือว่า ควรจะเป็นเพื่อนให้คนอื่นเขาหวัง? เห็นไหม การเป็นมิตรต่อกัน ก็แล้วแต่ว่าความคิดของคนว่าเราหวังอะไรจากเขาหรือว่าเขาหวังอะไรจากเรา เพราะฉะนั้น สิ่งที่ดีที่สุด คือ มิตร หมายความว่าความเป็นเพื่อน ความเป็นเพื่อน คือ ไม่ใช่ศัตรู คำว่า เพื่อนมีความหมายมาก

มิตร คือ ผู้ที่หวังดีพร้อมที่จะเกื้อกูล เพราะฉะนั้น ใครก็ตามที่เป็นมิตรกับเรา เขาหวังดีต่อเราแล้วเวลาที่เราเป็นมิตรกับใคร หวังดีกับคนที่เราเป็นมิตรด้วยแน่นอน แต่ว่ามิตรต้องคบหาสมาคมกัน แล้วจะได้รับประโยชน์อะไรจากการคบหาสมาคม เพราะเหตุว่า สิ่งที่ดีที่สุดที่จะให้ ลองคิดดูว่าจะให้อะไรดี? ให้ทรัพย์สินเงินทองให้ทุกสิ่งทุกอย่างก็เพียงชั่วคราวที่เขาสามารถที่จะใช้สอยได้ระหว่างที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่สิ่งที่ดีกว่านั้นซึ่งใครก็ให้ไม่ได้นอกจากพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้ทรงบำเพ็ญพระบารมี (คุณความดีที่จะทำให้ถึงฝั่งของการดับกิเลส) เพื่อเป็นกัลยาณมิตรของทุกคนที่มีโอกาสจะได้ยินได้ฟังคำของพระองค์ซึ่งกล่าวถึงสิ่งที่มีจริงซึ่งใครก็ไม่สามารถที่จะรู้ได้ให้สามารถรู้ว่าการมีชีวิตอยู่ สิ่งที่ประเสริฐที่สุด คือ การได้เข้าใจความจริงของชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายซึ่งใครก็ไม่สามารถที่จะให้ได้ คนอื่นก็เพียงแต่คิดเอาแล้วก็บอกอย่างนั้นอย่างนี้ให้มีความสุขอย่างนั้นให้หมดความทุกข์อย่างนี้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้สามารถที่จะหมดทุกข์ได้ เพราะเหตุว่า สิ่งที่คนอื่นให้ที่ไม่ใช่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ใช่ความเข้าใจสิ่งที่กำลังมีในขณะนี้ เพราะฉะนั้น ก็พูดถึงเรื่องปลายเหตุบ้าง พูดถึงต้นเหตุแต่ว่าผลยังไม่ปรากฏบ้าง แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้และให้สิ่งที่ดีที่สุดกับทุกคนด้วยคำที่ทรงแสดง ๔๕ พรรษาเพื่อที่จะให้มีความเข้าใจที่ถูกต้อง เพราะฉะนั้น ก็ต้องคิด เกิดมา ได้อะไร จะดีที่สุด? ได้ลาภ ได้ยศ ก็มีเสื่อมลาภ เสื่อมยศ ได้สรรเสริญ ก็มีนินทา มีทั้งนั้นแหละ ขึ้นๆ ลงๆ เพราะฉะนั้น ได้อะไรจะดีที่สุด? ได้ความเข้าใจความจริง

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ