๘. ตติยภาวิตสูตร ว่าด้วยธรรม ๑๐ ประการที่บุคคลเจริญแล้ว กําจัดราคะ โทสะ โมหะได้
โดย บ้านธัมมะ  6 พ.ย. 2564
หัวข้อหมายเลข 39887

[เล่มที่ 38] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้า 388

ตติยปัณณาสก์

ปาริสุทธิวรรคที่ ๓

๘. ตติยภาวิตสูตร

ว่าด้วยธรรม ๑๐ ประการที่บุคคลเจริญแล้ว กําจัดราคะโทสะ โมหะได้


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 38]



ความคิดเห็น 1    โดย บ้านธัมมะ  วันที่ 30 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้า 388

๘. ตติยภาวิตสูตร

ว่าด้วยธรรม ๑๐ ประการที่บุคคลเจริญแล้ว กำจัดราคะ โทสะ โมหะได้

[๑๓๐] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๑๐ ประการนี้ อันบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นธรรมมีการกำจัดราคะเป็นที่สุด มีการกำจัดโทสะเป็นที่สุด มีการกำจัดโมหะเป็นที่สุด เว้นจากสุคตวินัยแล้วย่อมไม่มี ธรรม ๑๐ ประการเป็นไฉน คือสัมมาทิฏฐิ ฯลฯ สัมมาวิมุตติ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๑๐ ประการเป็นไฉน คือสัมมาทิฏฐิ ฯลฯ


ความคิดเห็น 2    โดย บ้านธัมมะ  วันที่ 30 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้า 389

สัมมาวิมุตติ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๑๐ ประการนี้แล อันบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นธรรมมีการกำจัดราคะเป็นที่สุด มีการกำจัดโทสะเป็นที่สุด มีการกำจัดโมหะเป็นที่สุด เว้นจากสุคตวินัยแล้วย่อมไม่มี.

จบตติยภาวิตสูตรที่ ๘