ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น
เกิด แก่ เจ็บ ตาย โดย อ. สุจินต์ บริหารวนเขตต์

ภัยของความรัก ด้วยตัณหา
มานะ ความชอบใจ จิตผูกพัน ในสามี ภรรยา บุตรและญาติมิตร คนใช้ สัตว์ ไร่นา บ้านเรือน ที่ดิน ด้วยยึดถือว่าเป็นของเรา จึงเกิดการทะเลาะ แก่งแย่ง ชิงดี สามารถประพฤติทุจริตทางกาย วาจา ใจผิดศีลได้ทุกข้อ ผู้ใดหวังร้าย ก็เป็นอกุศลของเขา ไม่ใช่ของเรา...ผู้ไม่รับความชั่วของผู้อื่น คือชนะกิเลสของตนได้ ยอมรับสภาพธรรมทุกอย่าง พร้อมให้อภัยก็จะมีแต่ความสุข

ทนความชั่วร้ายของผู้อื่น ด้วยความเบิกบาน มีเมตตาในผู้นั้น ระลึกถึงความดีของเขาที่มีบ้าง ให้อภัยและสงสารที่เขานั้นเองจะได้รับผลกรรมที่เขากระทำนั้น สัตว์แสดงความไม่ดีออกมาตรงๆ แต่คนเรามีการซ่อนเร้น ปกปิด คิดลึก แสร้งทำเป็นไม่รู้ จิตไม่ผ่องใส ใครจะรู้ แต่เมื่อสติเกิดก็รู้ได้ว่าเป็น กิเลส ซึ่งตนเองเท่านั้นรู้ได้ และสอนใจตนเอง มิฉะนั้น กิเลสนั้นก็จะสะสมเป็นอุปนิสัย หนาแน่นขึ้น ถ้าเป็นผู้อดทน ละความโกรธได้บ่อยๆ ด้วยการมีสติ มีเมตตาต่อผู้ประทุษร้าย หรือล่วงเกินต่อท่าน ภายหลังก็จะเป็นผู้ไม่โกรธง่าย

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนา

ธรรมเตือนใจ อย่าลืมมามูลนิธิบ้างนะ

ถ้ามีโอกาสไป อดทนที่จะไม่ตามเจ้าเรือนสักวันสองวัน แล้วไปมูลนิธิฯ กันครับคนที่เขาอยู่ไกล แทบจะไม่มีโอกาสได้ไป ยังมีเยอะ (ผมคนหนึ่งละครับ)

ขออนุโมทนาครับ

ยินดีในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ