ผู้ที่เข้าใกล้วัยสูงอายุหรือผู้สูงอายุทั้งหลาย บางท่านอาจเกิดความสงสัยว่า ตนเองเริ่มเป็นอัลไซเมอร์แล้วหรือยัง เพราะบางครั้งชอบหลงลืมหรือจำอะไรไม่ค่อยได้ โรคนี้เป็นโรคทางสมองที่ทำให้ผู้ป่วยสูญเสียความจำ และระบบการทำงานของร่างกายเกิดความเสื่อมโทรม เนื่องจากความเสื่อมของสมอง จนเสียชีวิตได้ในเวลาต่อมา

ผู้ป่วยอัลไซเมอร์ก็ยังคงมีจิตและเจตสิก เกิดดับเช่นเดียวกับบุคคลทั่วไป สัญญาเจตสิกก็ยังเกิดพร้อมจิตและดับพร้อมจิตทุกขณะ แสดงว่า ผู้ป่วยยังจำทุกอย่างในช่วงที่ป่วยใช่ไหมครับ แต่ขณะที่ป่วยหลงลืมทุกอย่าง กรุณาช่วยอธิบายเพื่อความเข้าใจที่ถูกต้องในสัญญาเจตสิก ครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

การจำ กับ การนึกขึ้นได้ เป็นคนละสภาพธรรม สัญญาเจตสิก จำในอารมณ์นั้น แต่ไม่ใช่การนึกขึ้นได้ เพราะฉะนั้น การนึกขึ้นได้ หรือ ที่ทางโลกเรียกว่า จำได้ ก็ต้องอาศัยเหตุปัจจัยหลายๆ ประการ ซึ่งโรคบางอย่าง เช่น อัลไซเมอร์ การนึกขึ้นไม่ได้ ลืมหมด จนช่วยตนเองไม่ได้ ก็ต้องอาศัยเหตุปัจจัยอย่างเช่น คนที่เป็นบ้าจำอะไรไม่ได้เลย ก็เพราะมีกรรมเป็นหลัก เป็นปัจจัยด้วย เช่น ผลของการดื่มสุรา ย่อมทำให้เกิดเป็นบ้า เมื่อเกิดเป็นมนุษย์ เมื่อกรรมให้ผลของการดื่มสุรา ก็ทำให้เป็นบ้า หลงลืมได้ ไม่สามารถนึกขึ้นได้ แม้จะมีสัญญาที่เกิดขึ้นแต่เพียงทำหน้าที่จำเท่านั้น แต่ไม่มีเหตุปัจจัยให้นึกขึ้นได้ เพราะกรรมเป็นเครื่องกั้น เช่นเดียวกับ อัลไซเมอร์ ที่ลืม ไม่รู้ตัว ก็เพราะ มีกรรมเป็นปัจจัยเช่นกัน เมื่อกรรมให้ผล ที่เป็นเศษของกรรม ที่เป็นอกุศลกรรม ก็ทำให้เกิดโรคที่หลงลืมได้เป็นธรรมดา ที่สมมติเรียกว่า อัลไซเมอร์ ครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงให้เข้าใจความจริงแม้แต่ในเรื่องของความจำ หรือ ลืม ก็คือ ธรรม ความจริงที่เกิดขึ้น คือ มีแต่ จิต เจตสิกและรูปที่เกิดขึ้นและดับไป ดังนั้น ความเป็นไปของชีวิตไม่ว่าจะเป็นการนึกคิด จำเรื่องราวต่างๆ ได้ ก็เพราะอาศัยจิต เจตสิกและรูป เป็นปัจจัยแก่กันและกัน จึงทำให้มีการนึกคิด จำเรื่องราวต่างๆ ได้ เราก็จะต้องรู้สาเหตุที่แท้จริงว่า อะไรที่ทำให้ตรึกนึกคิดเรื่องราวที่ผ่านมาไม่ได้ หรือ แม้แต่ที่เรียกว่า ความจำเสื่อม จำไม่ได้ เป็นต้น ความจริงมีแต่ จิต เจตสิก รูป ที่เกิดขึ้นและดับไป การนึกขึ้นได้ จำได้ หรือ ไม่ได้ ก็ต้องเป็นเรื่องของสภาพธรรมที่เป็นนามธรรม ขณะที่จำไม่ได้ ขณะนั้น หลง ไม่รู้ ตรึกนึกคิดไม่ได้ แต่ขณะนั้นก็ต้องมีสัญญาเจตสิกเกิดร่วมด้วย เพียงแต่หลง ตรึกนึกไม่ได้เท่านั้นเอง

การได้ยินได้ฟังพระธรรมบ่อยๆ เนืองๆ ไตร่ตรองในสิ่งที่ได้ยินได้ฟัง เป็นกิจที่ควรทำเป็นอย่างยิ่งในชีวิตประจำวัน ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

อัลไซเมอร์เกิดจากกรรม ส่วนหนึ่ง และ ก็มาจากอกุศล ความเครียด ค่ะ

ไม่มีโอกาสจะทราบได้เลยว่า เราจะจากโลกนี้ไปด้วยโรคอะไร

ทุกท่านคงอยากจากโลกนี้ไปด้วยโรค ....ชรา

แต่ที่สำคัญกว่านั้น ขณะนี้ที่ยังมีชีวิตอยู่

อย่าได้ขาดการฟังพระธรรม สะสมความเข้าใจที่ละเล็กละน้อย

อย่างเช่น ผู้เพิ่งจากไป....คุณไอแว่น วอลช ท่านเป็นอีกผู้หนึ่งที่จากไปด้วยโรคนี้

ท่านเป็นชาวต่างชาติ ที่ศึกษาพระธรรมกับท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

มานานหลายสิบปีแล้ว ทั้งยังเป็นผู้ชักนำให้พี่แอ๊ว

คุณฟองจันทร์ นันตา ผู้เป็นภรรยาคนไทย มาฟังท่านอาจารย์ อีกด้วย

ขออนุโมทนาในกุศลศรัทธาในพระธรรมของคุณไอแว่น

และขออุทิศส่วนกุศลที่ได้บำเพ็ญแล้วแด่คุณไอแว่นครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

"...สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง มีความตายเป็นธรรมดา มีความตาย เป็นที่สุด ไม่สามารถล่วงพ้นความตายไปได้ ถึงอย่างไรก็จะต้องถึงวันนั้นอย่างแน่นอน แต่ช่วงเวลาที่ยังมีชีวิตอยู่นี้ เป็นช่วงเวลาที่สำคัญ ควรที่จะเป็นโอกาส ของการสั่งสมคุณงามความดี เจริญกุศลประการต่างๆ ตามกำลังรวมถึงการศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรม อบรม เจริญปัญญา สั่งสมความเข้าใจถูก เห็นถูก ในลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ก่อนที่วันนั้นจะมาถึง..."

.........

(คัดจากกระดาน ธรรมทัศนะ)

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ