พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๗ - หน้าที่ 585

ข้อความตอนหนึ่งจากสรภังคชาดก

[๒๔๖๗] (ท้าวสักกเทวราช ตรัสว่า) ข้าพเจ้าขอ อนุโมทนาคำสุภาษิตของท่าน ขอถามปัญหาข้ออื่น กะท่าน ขอเชิญท่านกล่าวแก้ปัญหานั้นด้วย นักปราชญ์ ย่อมกล่าว ศีล สิริ ธรรมของสัตบุรุษและปัญญา ว่า ข้อไหนประเสริฐกว่ากัน ? [๒๔๖๘] (พระมหาสัตว์ ทูลว่า) แท้จริง ท่านผู้ ฉลาดทั้งหลาย ย่อมกล่าวว่า ปัญญานั่นแหละประเสริฐ สุด ดุจพระจันทร์ประเสริฐกว่าดวงดาวทั้งหลายฉะนั้น ศีล สิริ และธรรมของสัตบุรุษ ย่อมเป็นไปตามบุคคล ผู้มีปัญญา.