[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 833

วรรคที่ไม่ได้สงเคราะห์เข้าในปัณณาสก์

ติกวรรคที่ ๑

๑. ราคสูตร

ว่าด้วยธรรมที่ควรละ และควรเจริญ

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 36]

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 833

วรรคที่ไม่ได้สงเคราะห์เข้าในปัณณาสก์

ติกวรรคที่ ๑

๑. ราคสูตร

ว่าด้วยธรรมที่ควรละ และควรเจริญ

[๓๗๘] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการนี้ ๓ประการเป็นไฉน? คือ ราคะ ๑ โทสะ ๑ โมหะ ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการ นี้แล ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการ อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละธรรม ๓ ประการเหล่านี้ ธรรม ๓ ประการเป็นไฉน? คือ อสุภะ อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละราคะ ๑ เมตตา อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละโทสะ ๑ ปัญญา อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละโมหะ ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการนี้ อันภิกษุพึงให้เจริญเพื่อละธรรม ๓ ประการ นี้แล.

จบราคสูตรที่ ๑

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 834

วรรคที่ไม่ได้สงเคราะห์เข้าในปัณณาสก์

ติกวรรคที่ ๑

อรรถกถาราคสูตร

พึงทราบวินิจฉัย ในราคสูตรที่ ๑ แห่งติกวรรคที่ ๑ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า อสุภา ได้แก่ อสุภกัมมัฏฐาน. บทว่า เมตฺตา ได้แก่ เมตตากัมมัฏฐาน. บทว่า ปญฺา ได้แก่ มรรคปัญญา พร้อมด้วยวิปัสสนา.

จบอรรถกถา ราคสูตรที่ ๑