ถ้าเราเห็นงูกำลังจะกลืนกบ แต่กบยังมีชีวิตอยู่ แล้วเราเมตตาสงสารกบ เอาไม้มาเขี่ยๆ ให้งูปล่อยกบ ทำแบบนี้ถือว่าผิดอะไรหรือเปล่าครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

บาป หมายถึง อกุศลธรรมประการต่างๆ ที่เกิดขึ้น ซึ่งไม่พ้นไปจากอกุศลจิต และ อกุศลเจตสิกที่เกิดร่วมด้วย แต่โดยกว้างๆ แล้ว มุ่งหมายถึง ขณะที่กระทำอกุศลกรรมบถ ประการต่างๆ เช่น ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม เป็นต้น เรียกว่า เป็นบาป แต่ถ้าเป็นเพียงอกุศลจิตที่เกิดขึ้นเป็นปกติในชีวิตประจำวัน เช่น ชอบอาหาร ชอบเสื้อผ้า ดูหนัง ดูละคร ขุ่นเคืองใจ น้อยใจ เป็นต้น เป็นเพียงอกุศลจิตที่เกิดขึ้นเป็นไป ยังไม่ถึงขั้นที่จะกระทำอกุศลกรรมบถ แต่อกุศล ก็ไม่ควรที่จะประมาท ถ้าสะสมมากขึ้นๆ ก็สามารถล่วงเป็นทุจริตกรรมประการต่างๆ ได้เช่นเดียวกัน อกุศลแม้เล็กน้อยก็เป็นอกุศล เป็นสิ่งที่ไม่ดี ไม่มีประโยชน์โดยประการทั้งปวง และทุกครั้งที่จิตเป็นอกุศล จะไม่ปราศจากความฟุ้งซ่าน ที่เป็นอุจธัจจเจตสิกเลย เมื่อกล่าวโดยสรุปแล้ว บาป เป็นนามธรรม คือ อกุศลจิตและ อกุศลเจตสิกที่เกิดร่วมด้วย ประการที่สำคัญ คือ เพราะเหตุว่าเคยสะสมอกุศลมาแล้ว เมื่อได้เหตุได้ปัจจัยก็เกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ เป็นไปตามเหตุตามปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น

ซึ่งสำหรับประเด็นที่ถาม ก็ต้องแยก ไปทีละขณะจิตไป เช่น ขณะที่สงสารกบ คิดที่จะช่วยกบ ขณะนั้น เป็นจิตที่ดี เป็นกุศล ไม่บาป ครับ แต่ขณะที่เอาไม้เขี่ยงู ก็ทำด้วยอกุศลจิตได้ คือ ด้วยจิตที่ไม่ดี ด้วยโทสะ ก็ได้ แต่ ก็เป็นเพียง อกุศลจิตที่ไม่ได้มีกำลังถึงกับไปฆ่างู เพียงเขี่ยให้งู ไม่กินกบ ขณะนั้น ก็ไม่ใช่บาป ที่ล่วงศีลอะไร ครับ และถ้าคิดเจตนาดี ที่จะช่วยกบ และ ช่วยงู ไม่ให้ทำบาป ก็สามารถทำด้วยกุศลจิต แม้จะเขี่ยงู ไม่ให้ได้กินอาหาร คือ กบ แต่ก็เป็นการช่วยงู ไม่ให้ทำบาปและ ช่วยชีวิตกบ ด้วย ครับ แต่ถ้าตีงู ไม่ใช่การเขี่ยอย่างนี้ เป็นการเบียดเบียน เป็นการทำบาป ครับ แต่กรณีนี้ไม่ได้ตีงู เขี่ย เพื่อช่วยกบ ไม่บาป ครับ

"สัตว์ผู้เกิดแล้วทั้งหลาย เป็นผู้ใคร่สุข บุคคลใดแสวงหาสุขเพื่อตน แต่เบียดเบียนสัตว์อื่นด้วยท่อนไม้ บุคคลนั้นละไปแล้วย่อมไม่ได้สุข สัตว์ผู้เกิดแล้วทั้งหลาย เป็นผู้ใคร่สุข บุคคลใดแสวงหาสุขเพื่อตน ไม่เบียดเบียน (ผู้อื่น) ด้วยท่อนไม้ บุคคลนั้นละไปแล้ว ย่อมได้สุข"

ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

จิตเกิดดับสลับกันอย่างรวดเร็ว โดยปกติของผู้ที่เป็นปุถุชน หนาแน่นไปด้วยกิเลสแล้ว อกุศลย่อมเกิดขึ้นเป็นไปมากในชีวิตประจำวัน เพราะถ้าจิตไม่เป็นกุศลแล้ว ก็เป็นอกุศล เทียบส่วนไม่ได้เลยกับกุศล ซึ่งเกิดน้อยมาก แต่ก็มีโอกาสเกิดได้ตามการสะสมของแต่ละบุคคล แม้การที่ช่วยเหลือสัตว์ให้รอดพ้นจากการถูกเบียดเบียน ด้วยจิตที่เป็นกุศลจริงๆ ก็เป็นความปรารถนาดี ไม่เป็นบาปแน่ๆ ในขณะที่จิตใจดีงามเกิดขึ้นเป็นไปอย่างนั้น แต่ถ้าเป็นความคิดร้ายเบียดเบียน ฆ่าอีกฝ่ายหนึ่ง อย่างนี้ เป็นบาปแน่ๆ ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ไม่มีเจตนาตีงู เจตนาช่วยกบ เอาไม้เขี่ย ไม่บาป ค่ะ

แล้วถ้าเรารู้ว่า งูนั้นไม่ได้กินอาหารจนใกล้จะตายแล้ว แล้วมีลูกอ่อนด้วย และต้องการอาหารเพื่อไปบำรุงลูก พอเราไม่ให้งูกินกบ งูตาย ลูกในท้องก็ตายด้วย แบบนี้เราจะบาป ไหมครับ

สำคัญที่จิต และ เจตนา ครับ ถ้ามีเจตนา ที่จะให้ ลูกงูตาย ก็บาป แต่ ถ้ามีเจตนาช่วยกบก็ไม่บาป เป็นกุศล ส่วนลูกงูตาย ก็ตายตามกรรม เราไม่ได้มีเจตนาฆ่าลูกงู ครับ

ขอบคุณครับ ขอถามอีกหน่อย แล้วถ้าเราเห็นงูกินกบ แล้วไม่ช่วยใดๆ เลย แบบนี้จะได้รับผลอะไรไหม

การไม่ช่วย ไม่ได้หมายถึงการไปทำบาป การจะได้รับวิบากที่ไม่ดี คือ ขณะที่ทำบาป มีการฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ เป็นต้น ที่ผิดศีล ๕ เพราะฉะนั้น การไม่ช่วย ไม่ได้ทำบาปอะไร จึงไม่ได้รับผลของวิบาก ครับ

ขออนุโมทนา

ก่อนที่เราจะเกิดมา และ กินสิ่งอื่น เราเองก็ถูกเป็นอาหาร มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน วัฎจักรหมุนเวียน..

ขอบคุณและขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ